Eerlijkheid

Het lijkt erop dat een goede vriendin van mij niet op eerlijkheid zit te wachten. Dus ook niet op mijn eerlijkheid. Dat vind ik jammer want als ze op een bepaalde manier praat voel ik mij minderwaardig en zonder respect behandeld. Als ik haar daar op wijs (zoals deze ochtend) wordt zij boos en haalt ze allemaal dingen er bij die er op dat moment niet toe doen. Dus als ik eerlijk ben (niet boos) wordt zij juist boos, dat vind ik moeilijk. Want ik wil graag eerlijk zijn en misschien neemt ze het mij later wel in dank af, maar nu zeker niet.
Daarom vertel ik haar maar niet dat ze slecht bezig is. Ze heeft schulden (geen werk maar wel veel uitgaves.. die ze allemaal moet bekostigen met haar studiefinanc.) ze begint steeds meer te wegen, al probeerd ze er volgens zichzelf wel op te letten, als ik hoor wat ze eet en doet geloof ik daar niet meer in. (maar goed dat is iets van haar eigen) Ik zou haar graag helpen, met werk zoeken en met gezond leven enzo. Maar dan moet ik eerlijk tegen haar kunnen zijn en dan zit ik niet iedere keer te wachten op een uitbrander van haar kant omdat ik eerlijk ben.
Ik vind het nogal lastig, ze komt zichzelf nog wel eens tegen. Ik hoop niet te hard, want dan voel ik mij schuldig omdat ik nooit eerder eerlijk ben geweest. Nu ik er zo over nadenk, misschien moet ik gewoon eerlijk gaan zijn... of als zij iedere keer erover begint hoe gezond ze wel niet eet (en vervolgens een lijst van 10 ongezonde dingen opnoemt (chocolade jammie enzo) dat ik haar gewoon negeer.
Misschien heet dat afvallen van mij er ook wel mee te maken. Het is niet fijn als ik probeer af te vallen en gezond te doen dat zij dan allemaal lekkere dingen gaat opnoemen. Maar ik vraag mij af of ze dat zal begrijpen, ze is erg goed en aan zichzelf denken... en misschien denk ik ook wel teveel aan haar in plaats van aan mezelf...