Het gaat slecht, kut en nog slechter dan slecht.
Anderhalve week ben ik op mijn werk van de trap gevallen, waarschijnlijk ben ik gewoon misgestapt. Nadat ik bewusteloos geweest schijn te zijn ben ik bijgekomen, nog geen minuut later was de politie en de ambulance er. (waarom de politie kwam weet ik niet precies).
Ze vonden het allemaal wel meevallen, ze hebben mijn vitalte functies gechecked en die waren goed. Als ik nog klachten zou hebben moest ik maar naar de dokter gaan.
Mijn ouders werden gebeld, ze kwamen mij halen. We zijn meteen naar het ziekenhuis gegaan omdat mijn moeder het toch niet zo vertrouwde. De dokter in het ziekenhuis constateerde een zware hersenschudding en wat kneuzingen.
Een week lang ben ik ziek misselijk en moe geweest. Daarnaast werd mijn gezicht steeds dikker en blauwer. Gisteren zijn we toch nog maar een keer naar de dokter geweest, resultaat: Een gebroken neus een scheur in mijn oogkas en een verstuikte kaak (dat van die kaak snap ik ook niet helemaal).
Best kut dus.... daarnaast is mijn hersenschudding niet over en ben ik vreselijk chagrijnig en onaardig tegen allemaal mensen. Ik kan er niet veel aan doen, ik doe mijn best maar het wil niet lukken.
Gelukkig staat mijn neus recht en hoeft er ook met mijn oogkas niets extra te gebeuren. Toch baal ik vreselijk, hoeveel pijnstillers ik ook slik die koppijn blijft dr doorheen komen.
En nu zit ik met een probleem, zaterdag heb ik de terugkomdag van mijn zomerkamp. Daar wil ik heen, koste wat het kost. Maar het is nog maar de vraag of ik er heen kan en mag. Mijn moeder probeerd iets te regelen dat ik met het eten daar kan zijn zodat ik niets inspannends hoef te doen en toch iedereen even heb gezien.
Ik weet het niet, ik wil graag meedoen. Gewoon meesporten enzo, maar ik bessef dat dat niet kan.
Dat is wel het voordeel van die breuken in m'n kop. Ik besef nu dat het serieus een serieus geval is. Dat ik rustig moet doen en dat er echt dingen kapot zijn. Ik kwam er gisteren bij de dokter ook pas achter dat ik rechts eigenlijk nauwelijks nog hoor. De dokter zei dat het kwam doordat er in mijn hoofd ook zwellingen zitten die de boel een beetje verdrukken. Maar dat komt vanzelf weer goed.
Ik hoop het maar...
Ik baal... heel erg...