El diaz del Sardine

Vrijdag avond was de "laatste" dag van de carnaval hier op La Palma. Jawel ze houden het hier niet alleen bij een lang weekendje maar gewoon een hele week feesten. Natuurlijk word dit feestfestijn afgesloten met een traditie. Dit is de traditie van de Sardine. Vraag me niet waar de traditie vandaan komt want dat weet ik niet en waarschijnlijk is de enige persoon die het nog wist allang overleden. Maar het is een rede om te feesten en dat is genoeg op La Palma. Die avond is er een optocht die door de stad heen gaat richting de haven. Vooraan in de optoht loopen travitieten gevolgdt door een leger romeinen. Dan volgdt het hoofdtstuk van de parade. Dit is een grote sardine die volledig gevuld is met vuurwerk. Deze Sardine wordt op de parkeerplaatst is de fik gestoken emt al het vuurwerk binnenin. Achter deze sardine lopt een stoet van mensen in rouwkledij te rouwen om de dood van de sardine en natuurlijk om het einde van de feestdagen. Ook lopen er mensen verkleed in kostuums die met de dood te maken hebben. Als magere Hein, zombies en een pater. Niet alleen de mensen van de stoet zijn verkleed maar ook de mensen aan de kant. Iedereen kan dan ook de tocht volgen zodat de rouwtoet langer en langer wordt. Achter deze stoet rijdt een kar waar sardines op worden gebakken. Deze worden aan de mensen uitgedeeld samen met een glaasje wijn.

Natuurlijk wilde wij dit feest niet missen en hadden afgesproken met wat andere van ING om 19:30 bij een barretje waar we wat gedronken hebben. Een aantal waren helemaal uitgedost in rouwkledij, natuurlijk waren zij dit met onze stommem hollendse koppen vergeten. Rond half tien zijn we met zijn allen naar El Puente gegaan om de stoet tegemoet te gaan. En daar kwamen ze aan hoor. Als eerste was en een man prachtig verkleed als een vrouw. Ze had een kostuum aan met vleugels. Daarachter was een leger van Romeinen gevolgdt door spaanse musketiers. Toen kwam de wagen van de sardie met voorop nog een man verkleed als vrouw, zij was aan het rouwen om de sardine. De sardine zelf was een grote nagemaakte vis die gemonteerd was op de kar. Achter de sardine was de stoet van rouwende mensen die met een hoop gehuil, gejank en gekrijs de sardine volgde. Met daarachter de visbarbeque die sardientjes en wijn uit aan het delen was.
Wij hebben ons aan de rouwstoet toegevoegdt en zijn de sardine gevolgdt naar de haven. In de stoet liepen de raarste verkleede mensen mee. Er liep dus een magere hein mee, een pater met volwassenen plaatjes in zijn bijbel die hij vol trots aan de huilende mensen liet zein om ze op te vrolijken. Ook liepen er veel mensen rond verkleed als rouwende vrouwen. Het mooiste was dat dit gewoon de emnsen van de straat waren. Er was niks geregeld dat een groep mensen verkleed achter de sardine zou aan lopen. De mesnen van S/C zelf verkleden zich en nemen deel aan de stoet.
De stoet liep dus naar de haven. daar gaat de sardine door een hekwerk waar geen andere mensen mogen komen. Natuurlijk was er genoeg brandweer in de buurt. Na een aantal foto's gemaakt te hebben staken ze de vis in de brand. Toen was en een mooie vuurwerkshow te zien. En toen de vis opgebrand was begon de rest van de show achter ons. Hierna begon een groots feest op de parkeerdplaats. Dit was een zeer gezellig feest. Er was een jongensbandje aan het optreden die hier zeer populaire waren. Ze waren echte traditionele spaanse popmuziek aan het maken. Opgeleukt met de simpele maar swingende dansjes. Natuurlijk ging ik die samen met Maarten nadoen wat er veel beter uitzag. Helaas ging iedereen rond een uur of 12:00 was. Celes en ik waren toen geheel alleen (met een paar honder spanjaarden dan). Maar gelukkig kwamen we snel weer een hoop mensen tegen. Heel raar. binnen 5 min waren we alleen en binnen 5 min stonden we weer met een groep van 10 personen. We kregen nog te horen dat de volgende dag een nog groter feest zou zijn waar iedereen verkleed zou rondlopen. Ze houden ook nooit op hier, maar natuurliijk zouden we van de partij zijn. We hebben het uitgehouden tot 3:00 voordat we naar huis zijn gestrompeld. Het was een geweldig feest.

Natuurlijk heb ik om dit verhaal wat te verduidelijken foto op www.ing.iac.es/~rh gezet. Deze staan onder El diaz del Sardine