Ellende...

Deze week is echt een van de rottige weken van m'n leven, geen geld in ons zak. We moeten steeds bij ouders aankloppen die er ook moe van worden. Vooral bij m'n vriend z'n ouders vindt ik het echt ongemakkelijk om daar om geld te moeten vragen. Ze hebben al echt veel voor ons voorgeschoten en betaald, en ze zien door de bomen het bos niet meer. Dit is nu al de tweede keer dat hun er voor zorgen dat we in ons nieuwe huisje kunnen intrekken. Ben wel met een inrichtingsvergoeding bezig maar dat is ook nog maar de vraag of ik die ook daadwerkelijk krijg ?? Heb deze vergoeding aangevraagd aan de soos en mijn consulent dat is echt een tering vent. Ik weet niet waar het door komt maar weet zeker dat van beide kanten de samenwerking niet echt van harte gaat. En het lullige van alles is dat ik wel afhankelijk van zijn oordeel in het rapport ben. Dus probeer hem maar altijd zo vriendelijk en netjes mogelijk te benaderen. Maar diep van binnen kan ik die man z'n bloed wel drinken !!!
Maar ja denk maar zo ik krijg m'n centjes om te leven en daar hoef ik maar zo nu en dan die eikel voor te benaderen. En ik wil toch ook niet m'n hele leven een uitkering ontvangen. Wil dolgraag weer aan het werk zodra dat mogelijk is met die kleine. Met vier jaar gaan ze naar school verplicht natuurlijk maar hoop toch daarvoor al wat parttime werk gevonden te hebben wat uitkomt daarmee. Maar ja ook dat is tegenwoordig niet zo gemakkelijk meer, de facature's zijn flink geminderd voor werk. Zie het met mijn vriend toch ook hij kan genoeg verschillend werk maar toch heeft hij niet direct werk kunnen vinden. Zit zelfs nog steeds zonder werk, gelukkig heeft hij zo nu en dan een klusje in de bouw wat toch weer wat opleverd. Maar ja dan moeten ze wel betalen, want zelfs dat zat ons tegen. We zitten al meer dan twee weken op het restand van zijn verdiende geld te wachten. Gelukkig heeft hij ook een uitkering met terug werkende kracht nog tegoed als het allemaal mee zit. Dan krijgen we misschien weer eens wat leukere tijden...

MISSY