Vandaag weer bizar dagje geweest, veel gejankt helaas ook weer ruzie. Nu is het wel weer allemaal rustig maar vraag me iedere keer weer af voor hoe lang. En dan echt niet omdat hij het allemaal doet, maar ik ben zelf fucking in de war. Er zit gewoon zoveel in mijn kop dat het telkens maar allemaal in een circel rond blijft draaien. Het houd nooit op en het maakt me gek
Ik kan zo weinig hebben van hem, en geloof me er is niemand voor wie ik meer over heb als voor hem. Buiten mijn prinsesje dan
Nu ook weer ligt hij op de bank, en we hebben net een jointje gerookt lekker saampjes. Dan kan het gewoon weer zo relaxt zijn, alsof er net niets gebeurt is. Maar ja ik weet ook dat op het moment dat als we ruzie krijgen dat het bij mij direct weer omhoog komt. Of op momenten dat ik me echt kut voel zoals deze afgelopen week en vandaag ook weer. Dan gaat er echt vanalles fout, laat alles uit mijn handen vallen. Loop tegen hem dan ook te snauwen en loop hardop te kankeren in het huis. En nu achteraf weet ik echt wel dat ik de sfeer daardoor liep te verzieken. Maar op het moment dat hij er iets van zei dat ik moest kappen nadat ik weer eens het zout uit mijn handen liet vallen en goed giftig werd en dus hardop liet te tieren van godverdomme kankerzooi ik wordt er gek van. Zei ik nog dat ik het toch niet tegen hem had dat hij me gewoon ff moest laten. Dan had het ook wel weer opgehouden had ik verwacht. Maar nog geen 5 minuten later wil ik brood uit de vriezer pakken en ja hoor valt de helft van het brood op de grond. Nou toen kon je mij dus echt opvegen he en dan ook nog eens opdat moment pakt hij me dan beet sleurt me op mijn blote voeten de tuin in, komt ook nog eens mijn voet tussen de deur wat echt fucking pijn deed. Dan val ik ook nog eens bijna op de grond gelukkig hield hij me dan nog tegen maar automatisch pak ik me beet aan hem. En natuurlijk haal ik dan weer zijn rug er mee open waardoor hij nog giftiger werd.
Nou ja goed dat ging dus weer helemaal fout en uiteindelijk zijn we dus weer met elkaar gaan praten. Maar nu als ik dan ff tijd voor mijn zelf neem om bijvoorbeeld ff hier mijn verhaaltje te uiten. Dan voel ik me helemaal zo kut he
dan kijk ik naar hem en zie dan gewoon de pijn in zijn ogen en dat breekt mijn hart. Maar het doet me zo een pijn iedere keer als hij me beet pakt dan maakt hij me zo boos. Ik haat hem dan op dat moment wens hem dan echt van alles toe, kan zijn bloed wel drinken. Maar op het moment dat we dan allebei weer kalm zijn doet het me zo een pijn dat ik zo verschillend over hem kan denken. Waar die oude vriend van mij ?? Die altijd naar me luisterde als ik me kut voelde en er van alles aan deed om me de put uit te halen. Die nooit een lelijk woord tegen me zei. En nu... schelden we iedere dag wel tegen elkaar nou ja de afgelopen tijd gaat het steeds beter dacht ik toch wel. En als we dan ruzie krijgen zijn we beide zo vals tegen elkaar, maar ik weet gewoon dat hij net zo veel van mij houd als ik van hem. Maar wat is het toch dat we beide zo doordraaien ? Dat we elkaar dit soort dingen aandoen en zulke kwetsende dingen tegen elkaar zeggen. Als iemand anders dit tegen mij zal vertellen dat zal ik zeggen joh kap er toch lekker mee, en soms denk ik dat ook wel eens bij me zelf. Maar ik kan het gewoon niet, ik kan en wil niet verder leven zonder hem. Maar wil gewoon weer dat hij wordt zoals hij eerst was. Hij is echt niet zo slecht als dat hij zich nu soms kan gedragen, want ik kan voor hem ook een echt Bitch zijn en het bloed onder zijn nagels vandaan halen. En het rare is dat ik iedere keer denk nou hou ik gewoon al die tijd mijn mond als hij een rot opmerking maakt of als hij me beet pakt dan doe ik niks en loop ik gewoon weg. Maar het lukt me dan gewoon niet op dat moment als hij me beet pakt wordt ik echt zo boos dat ik hem wel kan afmaken en dat ook dikwijls tegen hem zeg. Maar als we dan vechten en ik hem dan dus openhaal zoals buiten en echt niet bewust !! Dan denkt hij echt dat ik hem opzettelijk zal willen pijn doen. En dan bedoel ik echt met mijn handen he !! Want ik moet eerlijk zijn en ook toegeven dat ik met woorden hem opzettelijk pijn wil doen omdat hij me dan zodanig geraakt heeft. Dat ik een kut opmerking terug geef en hem dan ook kwets. Dus rotdingen omhoog haal die we eigelijk achter ons zouden laten. Maar eerlijk is eerlijk hij kan het ook niet laten om iedere keer weer omhoog te halen wat er een jaar geleden gebeurt is. En dat zal hij achter zich laten, maar beide hebben we er een handje van als we ons beledigd voelen om toch weer oude koeien uit de sloot te halen. En achteraf hebben we beide weer spijt...
Steeds weer het zelfde liedje, en echt ik wil hem voor geen goud kwijt maar dit moet echt ophouden. En ik weet niet hoe ? Maar geloof me ik zal er achter komen !! En voordat die kleine meid terug is MOET het gewoon anders gaan. Dat zijn we haar verplicht, zoals er vaak wordt gezegt zij heeft niet voor ons gekozen, maar wij wel voor haar. En dan moeten we er ook zijn voor haar, en op dit moment doen we het niet goed. En dat besef ik me zelf echt maar al te goed. Maar ze is mijn dochter en er is niemand die mij verteld dat ik slechte moeder voor haar ben. Want ik maak genoeg fouten en ook hele egoiste fouten heb ik gemaakt maar ik wil altijd het beste voor mijn meisje. Zij is het aller belangrijkste wat ik heb in mijn klote leven, en mijn vriend hoord daar ook bij. Want ik vind dat wij ook recht hebben op geluk met elkaar, en zelfs als we daar ellendige jaren voor door moet maken maar alleen niet ten koste van haar !!
En dit keer wil ik het echt goed doen, geen ruzie meer waar die kleine meid bij is ook niet als ze in bed ligt want we hebben haar oortjes mee gegeven
En van mijn kant moet ik niet meer zo veel janken en mopperen waar zij bij is en van zijn kant moet hij zich ten alle tijden niet agresief opstellen. Want dat is niet alleen belangrijk voor haar goede voorbeeld maar ook voor die van mij en zich zelf.
Soms vraag ik me echt af of ik de goede beslissingen neem in mijn leven maar ik ben toch van mening, dat ik die beslissingen niet voor niets neem. Zoals ik al eerder van mening was alles heeft een reden..
Missy