en opnieuw

probeer ik een dagboek bij te houden. Het mooie van My Diary is dat er zelfs jaren overeen kunnen gaan en je gewoon weer de draad kunt oppakken.

Ik ben inmiddels weer heel wat fases verder gekomen in mijn leventje.
Zo heb ik besloten om na 18 jaar, mijn huwelijk te beeindigen.
Niet omdat ik niet meer van hem houd, maar eigenlijk omdat ik juist zoveel van em hou,

Hij is een lieve echtgenoot, maar ik ben in de loop der jaren dusdanig gegroeid in mijn zijn dat ik erachter ben gekomen dat hij in veel zaken niet mee is gegroeid. Met als gevolg dat ik niet 2 kids maar drie kids aan het grootbrengen was. Ik heb er lang over gedaan om tot deze beslissing te komen omdat in mijn dagelijkse leven ik geen slecht huwelijk had. Maar hier alleen geconfronteerd mee werd als ik hem nodig had. Hij is verbaal niet heel erg sterk, hierdoor was een goed gesprek op zijn tijd niet mogelijk. Nu ik zo terugblik op alle confronterende gesprekken die ik met hem getracht heb te voeren wordt ik opnieuw moedeloos. Hij lijkt zo inhoudloos af en toe, met nadruk LIJKT. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat dit ook echt zo zou kunnen zijn.

Inmiddels is de scheiding uitgesproken en wacht ik geduldig op de toewijzing van mijn woning.

Frapant om te zeggen maar ik voel me nu gelukkiger met hem dan ooit te voren, terwijl we nu gescheiden zijn.

Mijn zoon zit de drie dagen dat ik werk op de creche. Mijn dochter zit nog steeds op de middelbare school en heeft een baantje erbij. Ik vraag me af hoe dit straks allemaal gaat verlopen als we daadwerkelijk geheel van elkaar gescheiden zijn.

Ik ben dus sinds november vorig jaar een alleenstaande moeder. Als je het mij vraagt geniet ik hier zeer zeker van.

Ik hoef namelijk geen huwelijk meer in stand te houden of moeilijke capriolen uit te halen om dezelfde normen en waarden te handhaven.

Ik hoop dan weer wat meer grip op mijn leven te hebben.


De scheiding zelf verliep vlekkeloos. We hebben alles helemaal met zijn tweetjes geregeld zonder poespas.

Hij wilt dat ik er goed bij zit met de kids en ik wil dat hij een waardig bestaan heeft zonder krom te moeten liggen voor bijvoorbeeld alimentatie.

De verdeling van alle goederen is ook helemaal belangeloos gegaan. So far so good dussssss...

Ik heb geen moment spijt van mijn huwelijk gehad en had dit voor geen goud willen missen, daarentegen is de stap scheiden een van de moeilijkste keuzes geweest die ik heb moeten maken, maar ook hiervan denk ik dat dit de juiste is geweest.

Op naar een nieuwe fase.