Epileptische aanval 10/06/2017

Vandaag is het 17 juni, maar dit is een verhaal van een week eerder omdat het uit 2 delen bestaat.

Deel 1: Zaterdag 10-06-2017 (de aanval)
Deel 2: Zaterdag 17-06-2017 (ontmoeting per toeval v/d mensen die mij vonden op straat)

Zaterdag 10-06-2017

Rond 07:15 uit bed gegaan om de hond uit te laten en aangezien het op dit tijdstip enorm rustig en stil is loopt dit onwijs relaxend.
Bovendien is het altijd wel leuk als er een bepaald iemand langskomt onderweg maar zo niet dan is er geen man over boord haha.

Ik volgde de zogenaamde vleermuizenbocht – route, dit is een route die niet zo lang is als het misschien klinkt...maarrrrr...toen gebeurde er iets waarvan ik niet meer gedacht dat het ooit weer zou gebeuren...

Het ongelooflijke is gebeurt, ik heb namelijk zaterdagochtend (rond 07.45 uur ‘s ochtends) een epileptisch insult gehad...terwijl ik de hond aan het uitlaten was...

Het was de eerste sinds eind 2015 als ik me niet vergis...

Compleet met politie en ambulance, schijnbaar had iemand de politie gebeld omdat ik aan de wandel ga en ik weet dat ik dan een zombieachtige indruk maak en dat mensen dan “bang” worden...

Ambulance heeft mij onderzocht en weer thuis gebracht al weet ik daar ook niets meer van...

GODZIJDANK dat mijn schoonzus, die toevallig de hulpdienstwagens verderop zag en er even naar toe liep en plots mij zag zitten zodat ze kon vertellen wie ik was...

Wat een ellende zeg...ik had schijnbaar mijn telefoon verloren in een struik 20 meter verderop dan waar de politie mij vond...

Dankzij die zelfde schoonzus heb ik ‘m weer terug...

Ik heb deze keer (op een klein puntje na) niet de complete tongbeet gemaakt!!!, maar ben wel ergens hard op gevallen met mijn onderrug, tevens een pijnlijke bovenarm, een bult op m’n achterhoofd etc..
Je begrijpt wel dat ik werkelijk ENORM teleurgesteld ben want ik had het echt niet verwacht.

Ik snap het ook niet, ik voel me de laatste tijd juist best wel goed en dan dit weer...VERDOMME...

Het is zo jammer dat ik mij niets meer kan herinneren van de aanval, behalve wat flitsen en zo maar ik ben er enorm op gebrand om nu uit te zoeken waarom ik nu toch weer de sigaar ben.
Vandaag (17/06) heb ik de mensen ontmoet die mij "vonden" op straat en die konden mij precies vertellen hoe e.e.a. ging...