FORWARD
to the past:
THAN back to
the future?
~*~
IN
Roemania heerste er
in de tweede helft van 19de eeuw nog een quasi middeleeuwse mentaliteit.
De joodse bevolking was er relatief groot: zij vormde er de enige echte middenklasse en had ook het hoogste percentage intellectuelen en handelaars, en omdat ze historisch door de Turkse overheid als bezetter beschermd en gebruikt was, ahd ze de haat van de Roemeense boeren opgewekt, die het Roemeense nationalisme begrepen als een strijd tegen de Turken
en hun 'joodse handlangers'!
NA
het vertrek van de Turken
kregen de joden steeds meer te lijden onder discriminerende maatregels.
Vanaf 1867 werden ze er openlijk vervolgd en uitgedreven, wat trouwens stuitte op beleefd protest van buitenlandse regeringen. Het resultaat kan men meten aan het feit dat in 1902 slechts 80 [tachtig!] joden
in Roemania volledige burgerrechten bezaten: Roemania is dan ook het land, waaruit
VOOR 1914
het grootste percentage joden naar West~Europa en de Verenigde Staten0
van Noord~Amerika geemigreerd is!
~@~
IN
Frankrijk ontstonden er
na de nederlaag van 1870 twee duidelijk tegengestelde kampen ...
Enerzijds had je de partij van de royalisten en de clerus, en anderzijds de liberale burgerij die haar inspiratie beweerde te putten uit de ideeen en verworvenheden van de Grote Revolutie.
De reactionairen beschuldigden hun liberale tegenstanders ervan deel uit te maken van de 'joodse samenzwering', omdat het nu eenmaal voor de hand lag dat de geemancipeerde joodse gemeenschap zich veel meer tot die burgerlijk~liberale partij
aangetrokken voelde?
ALS
een soort van voorloper
van de latere 'dolkstootlegende' tijdens de Duitse Weimarrepubliek, beschuldigden de rechtse partijen de Franse joden ervan, dat ze samengespannen hadden met hun Duitse geloofsgenoten om Frankrijk op de knieen te krijgen: deze politieke tegenstelling had echter ook haar financieel~economische dimensie. De "Union Generale" werd vooral gecontroleerd door katholieke bankiers die zich verzetten tegen het 'joodse' establishment onder leiding
van de Rothschilds ...
ALS
het tot een bankroet kwam
of een publiek financieel schandaal, was dat 'dus' vanzelfsprekend weer de schuld van de joodse speculanten, net als tijdens dezelfde periode in Duitsland en Oostenrijk ...
Gambetta, de radicaal republikeinse leider van de liberalen, verzette zich principieel tegen de grote invloed van de katholieke kerk, in het bijzonder de jezuieten, op het onderwijs: toen hij bovendien nog 260 kloostergemeenschappen op basis van de scheiding van kerk en staat van hun wettelijke status beroofde, keerde de woede van zijn tegenstanders zich vooral tegen 'de joden' ~ Gambetta had niet alleen maar een aantal prominente joodse medewerkers,
maar was zelf ook van joodse afkomst!
WAREN
er nog meer bewijzen
nodig?
HET
is een schandelijke schande {!}
zou Geert Wilders waarschijnlijk hebben geroepen als hij er toen bij was geweest! In 1886 publiceerde Drumont daarop La France juive, HET standaardwerk van het antisje-mitisme in Frankrijk en daarbuiten. Net zoals in Hongarije het geval was geweest met de publikatie van het boek van Rohlig over de rituele christenmoord, schenen de feiten Drumont gelijk te geven? Kort na 't
verschijnen van La France juive ging de "Compagnie du Canal de Panama" bankroet, met als gevolg de financiele catastrofe van duizenden
kleine aandeelhouders ...
NU
was deze Compagnie
in handen van een paar joodse financiers, wat dus duidelijk aantoonde dat Drumont groot gelijk had en wat zijn antisjemitisch boek dan ook tot een ware bestseller maakte ...
DIT
succes zette Drumont ertoe aan, om in 1892 met een krant uit te pakken, La libre parole, waarin hij zijn campagne tegen 'de joodse corruptie' in brede lagen van de bevolking
kon verspreiden!
DE
Dreyfusaffaire,
die in 1894, twee jaar na het verschijnen van La libre parole, losbarstte, vond dus niet in een politiek en emotioneel vacuum plaats. Toen luitenant~kolonel Picquart in 1896 ontdekte, dat de joodse kapitein Dreyfus op grond van valse beschuldigingen veroordeeld was, overtuigde dat alleen maar de liberale en progressieve kant, terwijl de rest van het land, geleid door de kerkelijke en militaire overheid, aan zijn schuld en de antisjemitische verdachtmakingen
bleven vasthouden!
DEZE
Dreyfus
werd pas tien jaar later,
in 1906, officieel in eer hersteld, maar intussen had Frankrijk al twaalf jaar lang geleden onder een stortvloed van antisjemitische propaganda die diep in de publieke opinie
was doorgedrongen ...
~@~
HET
antisjemitisne
in het tsaristische Rusland, waar van wettelijke emancipatie geen sprake was,
was kwalitatief van heel andere aard:
HIER
ging de vervolging van de joden van de overheid uit en werden de voortdurende pesterijen en progroms, die vaak uitingen van spontane volkswoede heetten te zijn, meestal koudweg door regeringsambtenaren en politiecommissarissen georganiseerd of tenminste oogluikend toegelaten.
DIT
gaf aanleiding
tot massale emigratie van arme Russische joden naar West~Europa en Noord~Amerika
en deze Oosteuropese joden verschilden in uitzicht, cultuur en economische status zodanig van de over 't algemeen gevestigde Westeuropese joodse burgerij dat ze in vele gevallen niet op de enthousiaste solidariteit van hun westers medebroers konden rekenen, ook al kent de geschiedenis in dit opzicht voorbeelden van het tegendeel!
DEZE
Oosteuropese joden,
die de overgrote meerderheid van de joodse bevolking in de wereld vormden,
koesterden geen enkel illusie aangaande het antisjemitisme en de voortdurende discriminatie ...
Een deel van hen hoopte op een radicale socialistische revolutie waarin ze, samen met de niet-joodse arbeiders en boeren, hun vrijheid zouden kunnen veroveren ...
OOK
toen later bleek dat die revolutie het antisjemitisme niet automatisch uit de wereld zou helpen, gaven ze hun socialistische droom niet op, maar verbonden ze dit ideaal met het Tsionisme en trachtten ze hun visie in de kibboetsiem
in werkelijkheid
om te zetten ...
~@~
KORTOM:
zo'n honderd jaar na de plechtige verklaring van de rechten van alle mensen had de joodse minderheid in Noord~Amerika en West~Europa nochtans de meeste wettelijke rechten verkregen en waren heel veel joden op weh naar de ene of andere vorm van integratie in of assimilatie met de niet-joodse maatschappij waarin ze leefden?
VANDAAG
weten we,
dat die integratie en dat wettelijk statuut
hen in Europa
NIET
heeft kunnen beschermen tegen de massale uitroeiing [die sommigen zoals Florrie Rost van Tonningen met Nederlands staatspensioen tot haar dood {?} blijven ontkennen in diverse Europese landen?]!
MAAR
in 1900
en in vele gevallen zelfs nog tot in de jaren dertig van de vorige eeuw
was het nog helemaal niet zo onredelijk om te verwachten dat het einde van die nachtmerrie in zicht was?
Zelfs de gelukkige afloop van het Dreyfusproces scheen dit optimisme te bevestigen:
het stijgende ontwikkelingspeil van de bevolking garandeerde een uiteindelijke overwinning van recht en rede en het begin van een denocratische{r} wereld, waar de joden, zoals ze trouwens al op zoveel gebieden aan het bewijzen waren, een plaats zouden innemen die niet voor die van de andere minderheden moest onderdoen?
OOIT
zou het democratisch model
ook de landen van Oost~Europa van binnenuit veranderen
en zou ook
DAAR
de emancipatie van de joden en alle andere minderheden beginnen?
WAT bezielde dan die kleine minderheid van geintegreerde, meestal zelfs redelijk succesvolle westerse joden om een beweging in gang te zetten die
DEZE
veelbelovende ontwikkeling de rug wou toekeren
en daarmee in feite het onzekere boven het zekere
te verkiezen?
~@~
EN NU:
nieuw~rechtse
stromingen in alle Europese landen!
Herhaalde ontkenningen van massamoord en volkerenmoord!
Rassenrellen, vreemdelingenhaat, hoofddoekjes, terroristen, aanslagen, onze jongens en meisjes in Irak en Afghanistan, Srebrenica, Kosova, Turkije/Armenia, Koerden, de
ETA
in Baskenland & de
IRA
in Ierland!
Zogenaamde 'linkse' en rechtse fanatiek gewelddadige extremisten, Pim & Volkert, Theo & Mohammed,
Ayaan en Geert, Rita & Rouvoet, Balk & Wouter, Jan SP Marijnissen, D66 & GroenLinks ...
De lijst in eindeloos, de put bodemloos, het relaas gaat door en wij,
wij stonden erbij en keken ernaar:
zonder iets
[wat dan ook]
te doen?
~@~
MOET
ik nog meer
zeggen?
BETER
niet!
JE
mond opendoen
schijnt gevaarlijk te zijn
anno 2007
...
@