Gadverdamme! ga kapot van de zenuwen en nu krijg je te horen dat de MRI scan pas maandag gaat plaatsvinden.
Ik werp steeds een blik op de klok, fuck die tijd schiet echt niet op!
Was het maar bezoektijd, gewoon even samen zijn.
Ik krijg geen hap door mijn keel, maar het moet.
Ik kan mijn slechte voorgevoel niet met B delen, althans zo voelt dat voor mij.
Hij maakt zich al druk, al laat hij dat niet echt blijken.
Wil hem niet onnodig bang gaan zitten praten, we weten niks, dus ik moet mij ook niet allerlei doemscenario's in mijn hoofd halen.
Maar verdomme zeg wat is dat lastig!
Uit spieronderzoek is gebleken dat er met zijn spieren niks aan de hand is, dus volgens mijn logica moet het dan dus iets in het hoofd zijn?
Straks zit er iets engs in zijn hoofd wat de uitvalverschijnselen/krachtverlies en hevige pijn etc veroorzaakt.
En vandaag is btw mijn schoonmoeder even gepromoveerd tot schoonloeder..bah!
Ach maak je niet zo druk zegt ze, er is niks aan de hand en alles komt wel goed.
JA DAT ZEG JIJ!! sjees natuurlijk maak ik mij druk! lijkt mij vrij logisch.
Jij niet dan? je kind ligt daar hoor met serieuze klachten!
Ik hang op, en vervloek haar nog wat..zoek het uit.
Ik ben moe van het piekeren, moe van mezelf.
Kleine meid op bed brengen voor haar middag slaapje en dan lekker even verstand op nul.
Dag dagboek.