Even voorstellen...

Hier volgt dus mijn bio. Redelijk saai, ik verzeker het je. Je kan nog terug....
Of verder lezen, als je echt wil doorgaan...

Het is allemaal begonnen in het jaar 1986 toen 2 mensen, JP & H, elkaar ontmoetten. Je zou denken dat mensen op 29-jarige leeftijd al iets van verstand hebben, maar nee... Liefde maakt blind en dus trouwen ze in februari 1987. Van het leven genieten zoals ze doen, moet er daar in augustus/september iets gebeurt zijn, anders was ik er 9 maanden later, namelijk 6 mei 1988 te Oudenaarde, niet geweest.
Mijn kleuterleventje was zorgeloos. Van de ene belle soupé naar de andere en alles wat het hartje bezielde. Raar genoeg hebben mijn ouders nooit voor een broertje of een zusje gezorgd voor mij. Ze hadden het waarschijnlijk al lastig genoeg!

Toen werd het tijd om naar't schooltje te gaan en dat deed ik dan met volle enthousiasme(?!) in de Maricolen te Deinze. O I hated those times. Naar het schijnt was ik toen vrij eigenwijs en betweterig... Tja, ieder kind zijn eigen persoonlijkheid hé. Maar mijn ouders werden toch regelmatig op het matje geroepen omdat V.'ke weer eens iets uitgestoken had dat niet mocht.


Toen kwam mijn lagere schoolperiode. Nog altijd was ik even onhandelbaar als ervoor... Naar het schijnt was ik een vrij intelligent kind maar rottig karakter. School gaan vond ik dan waarschijnlijk redelijk plezant, maar als ik nu eens nadenk, was ik echt wel rottig tegen over andere kinderen en moest ik de kans krijgen dit te herdoen, dan deed ik dat ook, maar beter...

Toen ik 7 werd, is mijn mooie zorgeloze leventje beginnen veranderen. Papalief had namelijk een heel erg voorname functie met een vette pré, maar plots werd hij bedankt voor bewezen diensten en werd mijn moeder dus enige kostwinster. Het was gedaan met altijd K'dotjes krijgen, reizen naar het andere uiteinde van de wereld, sjieke soupé'tjes.

Toen verhuisden we naar Oudenaarde, nieuwe school dus. Om een of andere reden vonden die mensjes mij daar niet leuk en werd ik van het slachtoffer van pesterijen. Ik verandere van een blij, vrolijk, bazig kind in een stil en teruggetroken iemand. Ook thuis ging het door omstandigheden niet meer goed waardoor ik mij dus heel erg slecht voelde....

Te snel volwassen ben ik geworden. door al de miserie en lasten die ik toen al had heb ik nooit de tijd en gekregen om zoals anderen te zijn. Of ik het nu anders zou willen? Ik weet het niet....

Toen in 1999 werd de moeder van mijn moeder ziek. Ze werd dement en kreeg Alzheimer. Geld voor een home hadden we niet, dus besloten we ze in ons huis te nemen en thuis te verzorgen. Nog eens extra last. Beeld je in hoe het is om met een plant te leven en continu te verzorgen. Dit extra bracht nog meer stress en spanning op mijn ouders en mij waardoor alles nog slechter ging. Op school had ik nauwelijks sociale contacten. Punten waren altijd goed, ondanks weinig of geen inspanning.... Maar het interesseerde mij niet. Het was geen uitdaging...

Toen mocht ik naar de middelbare school. Juij....:-/ Iets wat ik compleet niet zag zitten. Ik had geen zin om weer mijn oude klasgenoten te zien en gepest te worden dus besloot ik op internaat te gaan in Brakel tussen le beau monde. Oma & Peter die er toch warmpjes bijzitten sponserden dit gebeuren en waren trots dan hun kleindochter op zo'n befaamde school zat.
Al meteen in de eerste week liep het daar fout. Ik kreeg ruzie met de non van het internaat en besloot het internaat te verlaten. Ik ging wel nog elke dag extern naar de school maar opnieuw leden mijn sociale contacten en dat maakte dat ik in oktober terug verandere van school en maar naar de school ging in Oudenaarde waar al mijn oude klasgenoten zaten.
Toen sloeg ik compleet door en zonk weg in een depressie die gepaard ging met suicidale gedachten. Alles bijeen maakte dat het thuis ook niet echt goed ging.

toen was er eindelijk iets wat een kleine ommezwaai maakte. Mijn grootmoeder, de Alzheimer, overleed en plots was er een last van ons afgevallen. Maar het jaar bleek stil te staan. Schoolresultaten zakten ongelofelijk. Omdat er ons oud een sfeer hing die je liever niet meemaakt, besloten we het huis te verkopen en te verhuizen naar Deinze, zelfde huis waar we vroeger woonden. Toen leek alles beter te gaan.

Op school kreeg ik plotseling vrienden. Veel vrienden. Maar toch bleef ik bizar en raar. Thuis gaat alles zo met schokjes. Goed, slecht, goed, slecht... We hopen op betere tijden nietwaar?