first time in forever

nou daar gaat hij dan .
me eerste keer een dagboek schrijven.
ik weet dat ik niet veel lezers zal hebben maar toch voel ik de zenuwen door mijn lijf gieren.
of zijn dat me medicijnen die weer is niet goed aanslaan.
maar oke ik wilde het dus over mezelf, mijn leven ,angsten ,dromen en passies hebben.


ik heb altijd gedacht dat ik wel het ruige meisje zou zijn die zichzelf er door heen zou meppen .
ik probeerde altijd en harde houding op te stellen maar soms kan je niks anders dan jezelf opkrullen en even huilen.
ik heb altijd tegen mijn jongere zusje gezegd dat zij het meisje van ons 2 is met de fault in our stars en one direction gezeik.
maar ineens besefte ik wat ik aan het doen was geen zin had .
ik zat achter mijn laptop en ineens knapte het .
hier zit ik dan als meisje van 17 met me problemen en me bak met marshmallowfluff .
een beetje op me kamer te zitten in het donker en films te kijken.


ik vraag me nog steeds af wat me vrind zo leuk aan me vind want ik vind mezelf nou niet echt bepaald bijzonder.
maar oke , ik heb mezelf altijd afgevraagd wat mensen nou eigenlijk in mekaar zien want indirect zijn we allemaal het zelfde.
de een heeft rood haar en de ander verft t groen. en dat is tegelijk ook wat ons aantrekt verschillen aan de buitenkant en de matchpunten aan de binnen kant.
maar die verschillende aantrekkingskrachten zorgen ook voor een grote angst.
wat als niemand zich aangetrokken tot me voelt. blijf ik dan alleen.
heeft het dan zin om hier rond te lopen. jezelf veranderen is ook niet bepaald de juiste optie lijkt me dan.
de angst om alleen te zijn .. iedereen zal hier heus wel is last van hebben ook al ben je nog zo beroemd lijkt me.


ik heb heel veel last van die angst maar ik denk ook dat ,dat deels door me adhd komt .
ik zie het niet als een nadeel maar ook niet als een voordeel mijn adhd.
door mijn adhd ken ik de angst niet van het spreken voor groet groepen daarom ben ik ook reisleiding gaan studeren maar als ik er zo over nadenk.
alles iedere keer achter te laten om de wereld over te reizen met je werk voor sommige lijkt het een droom.
voor mij is de opleiding ook zo begonnen maar sinds ik een vaste vriend heb twijfel ik.
kan ik 5 maanden zonder mijn vriend als ik op reis of stage moet . durf ik hem alleen te laten.
ben ik leuk genoeg dat hij bij me zal blijven of zal hij me verlaten.
Daar komt hij weer zal ik alleen blijven.

want tenslotte wat heeft het voor nut je bent op de wereld gekomen om te sterven .
en die tijd die je hier hebt moet je optimaal gebruiken lijkt me.
maar zal god of hoe je hem daar boven ook wilt noemen leven maken die gedoemd zijn te mislukken.
iedereen wilt tenslotte gelukkig worden , maar sommige is het volgens mij niet gegund.
ik kan hier dagen over nadenken maar niemand zal het antwoord hebben.
de sleutel tot het gelukkige leven , de sleutel tot vriendschap en liefde en jezelf mogen zijn.

ik denk dat er maar 1 doel in het leven is en dat is vrijheid geluk en liefde vinden .
het leven draait niet om geld een groot huis en spullen .
ook al lijkt het meestal van wel.