[foto's] Sem werd paars ! :(

Sorry dat ik alweer een tijdje niet heb geschreven maar het was me toch zo verdomd druk afgelopen dagen en zomaar opeens hebben we er een nieuw huisgenootje bij ! Lino komt voor een tijdje bij ons wonen. Cynthia heeft namelijk een promotie gekregen van haar werk ( bij Samsung ) en nu vroegen ze aan haar of ze misschien wou gaan werken in Amerika.. Nu ben ik daar zelf totaal op tegen aangezien ze Lino nu hier bij ons achterlaat, maar aangezien het mijn kleine neefje is laat ik het maar toe. Als ze hem meeneemt naar Amerika gaat heel zijn ritme uit balans. Dan moet hij opeens een totaal nieuwe taal leren en Cynthia heeft dan alleen maar minder tijd voor hem dan ze nu al heeft. En ze heeft nu al zo’n drukke baan en zo weinig tijd voor het arme manneke.. Dus Lino woont eventjes voor een tijdje bij ons dus.. Cynthia is gisteren vertrokken naar Amerika en tot nu toe ziet Lino het als een logeerpartijtje.. Ik ben benieuwd hoe hij heft verder op zal gaan nemen. Maar nu verder over de rest van mijn dagen.

Donderdag

’s Avonds toen Sem zijn voeding kreeg om 9 uur kregen we de schrik van onze leven. Tijdens Sem z’n voeding werd Sem’s gezichtje opeens helemaal paars. Het was echt zo ongelooflijk eng om te zien, ik schrok me gewoon helemaal dood als het ware. Tijdens het drinken stopte hij opeens met drinken en had een hoog gilletje. Ik wist niet wat ik hoorde. Nadat hij het gilletje had gegeven werd hij helemaal paars over zijn hele gezichtje. Zo eng. Snel gaf ik hem een kort blaasje in zijn mondje waardoor hij al snel weer zijn kleurtje terug. Gelukkig maar, ik begon al helemaal in paniek te raken. Gelukkig wist ik al wat ik moest doen in deze situatie want bij Lino vroeger gebeurde dat ook weleens regelmatig. Waarom is nog steeds onbekend.. Zou het dan misschien in de familie zitten ? Maar goed, hopelijk gaat dit niet veel vaker gebeuren want ik schrok me echt een ongeluk ! Mijn lieve mannetje mag echt helemaal niks overkomen.

Vrijdag.

Die nacht was echt een afschuwelijk rotnacht ! Bah bah zeg. Volgens mij is dit tot nu toe nog wel de ergste nacht geweest. Ik weet niet of hij het uberhaupt wel wou maar Sem heeft de hele nacht niet geslapen. Of hij het nou niet kon of niet wou weet ik niet, maar hij sliep in ieder geval niet. Ik had de hele tijd het moedergevoel dat Sem honger had maar borstvoeding werkte helemaal niet mee en Sem had daar absoluut geen trek in. Kolven lukte ookal niet. Sem had gewoon helemaal nergens zin in. Uiteindelijk heb ik maar zo’n 20 cc van Nutrilon opgewarmd en heb Sem gevoerd met een lepeltje. Grappig genoeg werkte dat wel harstikke goed en het eten ging dan ook als een treintje door ! Na zo’n 15 cc erin gelepeld te hebben viel onze Sem als een blok in slaap. Deze keer hebben we eventjes kunnen tot 4 uur, dus dat was tenminste iets.

In de ochtend had Kim hem lekker gewassen en ze vond het ook een mooi moment om hem meteen maar eens eventjes te gaan wegen. Hij weegt nu zo’n 2835 gram en is dus al een flink stuk afgevallen ! Daarom heb ik nu ook besloten om na elke voeding maar eens te gaan kolven. Al het melk dat daaruit vandaan komt krijgt Sem dan vannacht, misschien dat het slapen misschien iets beter zal gaan dan dat het nu gaat. En zo hoef ik ook niet meer te gaan kolven wanneer hij z’n eten krijg. Dan duurt het ook een heel stuk minder lang.
Zo rond half 12 was Cynthia dan langs gekomen met haar spannende, Amerikaanse avondtuur. Ik was en ben er nog steeds niet tevreden mee als ik eerlijk mag zijn. Verder heeft ze ook nog lekker Sem in haar armen gehad en ze vond dat hij echt enorm veel op Lino lijkt. Ze vond dat hij net zo goed z’n broertje had kunnen zijn.

In mijn rusttijd heb ik trouwens echt goddelijk geslapen, dat had ik de afgelopen dagen echt wel gemist want van goddelijk slapen hoor ik niks meer heb ik het gevoel. Na mijn rusttijd kwamen tante Lisette en de kinderen die ik jammergenoeg maar 2 hele korte minuutjes heb kunnen zien. Ik was het gewoon helemaal zat. De mensen die komen om de hele tijd aan je kindje te zitten. Je hebt gewoon geen rust ookal heb je dat toch nog zo hard nodig. Ik was het gewoon helemaal zat. Ik wou gewoon eventjes lekker mijn eigen rust hebben. Dus om maar van de visite af te komen ging ik de wasdroger uitzetten en ondertussen ook nog snel de visite af zien te troeven. Daarna ging ik eventjes boven zitten op bed en moest eigenlijk huilen om niks. Waarom weet ik nu nog steeds niet eigenlijk. Na een tijdje kwam Cynthia naar boven want die heeft Lisette en de kinderen netjes weer naar huis gestuurd omdat ik me echt niet lekker voelde. Ze zag meteen dat ik net gehuild had. Nja, het zullen denk ik nog wel die laatste kraamtranen zijn.

Cynthia bleef nog wel een tijdje bij ons. Ze had Lino nog net nieuw speelgoed gegeven en hem uitgelegd dat hij vanaf zaterdag een tijdje hier zou blijven. Hij vond het niet zo erg want zo was hij de hele dag door bij zijn neefje Sem ! Ik hoop dat hij niet te erg zijn moeder gaat missen de komende tijd..

Zaterdag.[./b]

Deze nacht heeft onze lieve Sem eindelijk eens een keertje lekker redelijk geslapen. Ook werkt het van tevoren gekolfde melk erg goed want het maakt hem slaperig en helpt Sem om goed in slaap te komen. Misschien dan toch nog het slaapprobleempje opgelost ?
Die ochtend heb ik Sem voor het eerst helemaal zelf in bad gedaan en lekker flink gewassen. Dat voelde echt goed om helemaal zelfstandig te mogen doen.

Rond 11 uur kwam de verpleegkundige bij ons op bezoek voor die ene gemene en beruchte hielprik. Natuurlijk kwam ze ook voor andere controles maar de hielprik was nog wel het belangrijkste. Ook heeft ze eens heel goed naar Sem gekeken en vind dat hij een heel stuk minder geel is. Ook vond ze al meteen na het kijken van het plekje bij de oksel dat dat er al stukken beter uit zag ! Het goede nieuws werd steeds maar beter en beter.

Tegen de middag zijn opa en oma Verhoeven lekker langs geweest om op bezoek te komen. Ook hebben ze m’n arme Bart naar bed gestuurd. Die arme schat is echt helemaal overwerkt en een beetje opgebrand de laatste tijd. Ook hadden ze Lino bij zich want hij wou persé mee om mama uit te zwaaien op het vliegveld. Hij nam het nogal goed op want hij leek er geen enkele probleem mee te hebben.
Terwijl opa en oma m’n Bartje naar bed aan het sturen waren heb ik lekker met mijn Sem beneden gezeten op de bank. Eventjes weer die heerlijke rust om me heen. Ook heb ik maar onze vitrage opengezet zodat Sem lekker in het zonnetje lag ( zover er dan zon was tenminste ). Ook heb ik maar lekker met Lino gespeeld want er staat nu een heleboel van Lino’s speelgoed in de woonkamer. De perfecte gelegenheid om samen te gaan spelen dus. Ook heeft Lino Sem nog vastgehouden. Hij is echt supertrots op zijn kleine neefje. Hele tijd riep hij naar opa : “Opa, kijk kijk, ikke Sem vasthouden !” Hij was echt supertrots.

Toen ik het eten lekker klaar heb gemaakt heb ik meteen Bart uit bed gehaald en hij zag er al een heel stuk beter uit. Minder vermoeid enzo. Meneer is gelukkig ook weer lekker vroeg naar bed gegaan.

Vandaag.

Vannacht heb ik gewoon echt goddelijk geslapen. Dat was wel de eerste keer eigenlijk sinds Sem is geboren. Sem kreeg zijn allerlaatste voeding om kwart voor 12 en om half 5 werd hij pas weer wakker omdat hij hongerig was. Hoera voor slaap !

Toen de verloskundige nog een keertje terugkwam om naar het plekje te kijken onder Sem zijn oksel vond ze het toch nog wel even nodig om naar een huisarts te gaan bellen. Dan is het best wel balen als het Zondag is, niet waar ? Gelukkig was er in het centrum van de stad een huisarts die ons kon helpen en na een halfuurtje te wachten stond de huisarts al voor de deur. Wat een service ! De huisarts zelf vond het er gelukkig wel redelijk uitzien dus we hoefden ons geen zorgen te maken over het gemene plekje. We moeten het even goed schoonmaken en dan komt ze Zondag weer langs om te kijken naar het plekje.
Ook is Lino vanochtend naar opa en oma in ’t groen gegaan. Hij moet gewoon eventjes weer zijn eigen ritme zien te vinden omdat het toch wel erg drukjes is bij ons in huis en dat is hij helemaal niet gewend. Zo heeft hij tenminste zijn eigen levensritme weer te pakken. En hij kan natuurlijk zo ook lekker met het buurjongetje van opa en oma spelen !

Nadat we weer hebben genoten van ons heerlijke rustuurtje zijn ome Bas en tante Fare lekker bij ons weer op bezoek gekomen om Sem weer te komen bewonderen. Deze keer namen ze kleertje mee voor onze Sem want ze vonden het toch wel zielig dat Sem de schoentjes niet aan kon doen dus namen ze nu kleertjes mee. En raad eens wat ? Het zijn kleertjes van Bart’s favoriete rugby team. De Tenessee Volunteers. Een harstikke leuk, vrolijk en oranje pakje dus. Binnenkort eens snel een paar foto’s van maken !

Over foto’s gesproken.. Hier nog een paar leuke fototjes van onze Sem.



Een super schattige foto van onze lieve Sem !



Als Sem al een tijdje bezig is met huilen maakt hij zo’n gezicht. Lekker boos dus.



Met zijn schreeuwende longetjes is niks mis mee. Met mijn oren nu onderhanden wel..



Welke moeder maakt nou een foto van een huilende baby in plaats van hem te troosten ? Eentje met een leuke camera dus. ( het ging wel goed met hem hoor ).



Jammer dat het de foto echt super onscherp is, hij zat maar te wiebelen en te wiebelen met zijn voetje, de kleine bengel.



Volgens mij was meneer ergens onder de indruk van !