Gedicht 07. Regen
Regen, De druppels vallen naar beneden.
Zoals een douche uit de lucht gevallen, De wolken
die zich uiten.
De lucht zo wit, En de regen het wordt
steeds meer.
Als ik naar buiten ga wordt ik kledder nat.
En wil wat doen, Maar heb m'n geduld.
Ik wacht.
Wil weggaan, De wolken ze staan
zo scherp.
De druppels vallen naar beneden.
Steeds meer, Dat had ik niet verwacht.
Een bui en de natuur, Onbeperkt.
Niemand die er wat aan kan doen.
Dat is de kracht van de natuur
xRadio, vrouw, 31 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende