Wat moet ik doen?
Het is zo naar, Al die stemmen in me hoofd.
De hele tijd mening na mening, Overdreven gedachtes.
En het ergste is dat ik krijg het niet uit de weg.
Het is net alsof er een sekte in me zit van meerdere mensen.
En ik doe me best om me ervan af te zetten.. .
Maar ondanks alles gaan ze maar door, Het is niet wie ik ben.
Het is net of ze zich op m'n chakra vroede en ik me er niet vanaf kan zetten.
Al voor 4 jaar lang, Ben ik niet meer mezelf.
Ik kan niet meer voelen wat ik eerst voelde, Ik kan niet meer denken
zoals ik eerst dacht, Ik kan me niet meer vervelen zoals ik me eerst verveelde.
Zonder dat er direct mensen op me lip zitten die het extreme ervan maken.
En het rare is dat, Het zijn niet eens mijn echte gedachtes.
Het lijkt ook niet op iets dat ik zelf gecreëerd heb.
Het is iets dat bij mij staat, De hele tijd.. .
Me niet met rust laat, En me 24/7 in de gaten houd, En meningen over me
geven, En zich neerhalen naar mij.
Over hoe een lelijk persoon ik ben..
En nee het is niet mijn onzekerheid dat is nog het rare.
Ik ben gewoon mezelf niet meer.
Ik verlang zo erg weer naar de tijd van vroeger toen ik nog zo mooi
kon dagdromen, Me mee laten trekken in mijn droomwereld.
Mee kon laten glijden door mijn gevoelens mijn echte identiteit.
Maar dat is weg.
Ben veranderd in een persoon die niks meer voelt!!
Geen dagdromen meer heeft, En meegetrokken wordt door
mensen in mij.
Wat moet ik doen?
De hele tijd mening na mening, Overdreven gedachtes.
En het ergste is dat ik krijg het niet uit de weg.
Het is net alsof er een sekte in me zit van meerdere mensen.
En ik doe me best om me ervan af te zetten.. .
Maar ondanks alles gaan ze maar door, Het is niet wie ik ben.
Het is net of ze zich op m'n chakra vroede en ik me er niet vanaf kan zetten.
Al voor 4 jaar lang, Ben ik niet meer mezelf.
Ik kan niet meer voelen wat ik eerst voelde, Ik kan niet meer denken
zoals ik eerst dacht, Ik kan me niet meer vervelen zoals ik me eerst verveelde.
Zonder dat er direct mensen op me lip zitten die het extreme ervan maken.
En het rare is dat, Het zijn niet eens mijn echte gedachtes.
Het lijkt ook niet op iets dat ik zelf gecreëerd heb.
Het is iets dat bij mij staat, De hele tijd.. .
Me niet met rust laat, En me 24/7 in de gaten houd, En meningen over me
geven, En zich neerhalen naar mij.
Over hoe een lelijk persoon ik ben..
En nee het is niet mijn onzekerheid dat is nog het rare.
Ik ben gewoon mezelf niet meer.
Ik verlang zo erg weer naar de tijd van vroeger toen ik nog zo mooi
kon dagdromen, Me mee laten trekken in mijn droomwereld.
Mee kon laten glijden door mijn gevoelens mijn echte identiteit.
Maar dat is weg.
Ben veranderd in een persoon die niks meer voelt!!
Geen dagdromen meer heeft, En meegetrokken wordt door
mensen in mij.
Wat moet ik doen?
03 jan 2014
- meld ongepast verhaal
-
Regular
donderdag 20 maart 2014 19:24
Erken dat ze er zijn. Als je ze gaat negeren en er geen aandachr aan besteed ga je er juist over inzitten. Accepteer dat ze er zijn accepteer je probleem en zoek er hulp voor
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 sep 2017 Na een lange tijd..
- O 25 sep 2017 Kracht
- O 20 jun 2014 Friends
- O 25 mrt 2014 Vrijheid
- O 20 mrt 2014 Gesloten ogen.
- O 03 jan 2014 Wat moet ik doen? ( 1 )
- O 18 dec 2013 It's Take's The Shit Out Of Me
- O 14 dec 2013 Vertrouwen ( 1 )
- O 06 dec 2013 Pakjesavond <3
- O 25 nov 2013 Droom 01. ( 2 )
- O 12 nov 2013 Gedicht 10. Tijdlijn ( 1 )
- O 08 nov 2013 story 03. Sterker worden
- O 05 nov 2013 Gedicht 08. Overgenomen
- O 05 nov 2013 Afvallen ( 3 )
- O 05 nov 2013 Gedicht 07. Regen