Destijds toen ik in deze relatie stapte ( nu alweer 8 jaar geleden) was het met het doel om uit een bepaald circuit te stappen.
Even geen losers om je heen maar een man die wel betrouwbaar is. Waar je van op aan kan.
Dit bleek toch wel een goede keuze. Ik kreeg een vent waar ik op kon / kan terugvallen.
Die zijn afspraken na komt en mij overal heen bracht waar nodig.
Een vent die gul is, graag met een ander deelt.
Ik had dus gewoon een goed leven maar het blijkt niet genoeg.
Ondanks dat ik prima in de watten word gelegd mis ik gewoon iemand om mij heen hebben die uit een bepaalde blokkade komt.
Tis toch elke keer weer terugvallen in datzelfde circuit. "Ja maar ik werk en doe heel erg mijn best"
Toch is dat niet voldoende.
Er valt meer te bereiken. All is mind. Ik wil meer uit het leven halen. Iemand hebben die dat ook wil. Ipv vastgeroest zitten, blowen en verders geen toekomstperspectief en ook niet alles over een andere boeg gooien.
Deze relatie heeft uiteindelijk voor mij geen meerwaarde.
Tis goed geweest zo.
That's life. Mensen dienen een bepaald doel in het leven en dan is het tijd om weer verder te gaan.
Geen zin, geen puf meer!