Geen Wietverslaafde Lo.

Daar zit ik dan, op de grond met achter mij op de stoel een ventilator die op en neer beweegt om nog enige verkoeling te veroorzaken in deze stikhete kamer (31 graden). Nee mijn missie om het hier koel te houden is niet bepaald gelukt. Mijn zomer is voorbij lezers. En het was er weer eentje, ik heb samen met Iris een deal gesloten dat we ieder jaargetij iets proberen. Van drugs tot seks tot reizen.


Zo heb ik afgelopen zomer voor het eerst geblowd, een stiekie gerookt, een jonko. En toen hield het ongeveer op met synoniemen die ik weet voor een joint. Het begon eigenlijk een bluf gesprek bij de vuurkorf bij het meer hier in de buurt. En de dag erna stond ik in de coffeeshop met zweet handjes en knikkende knieën. De kronkel in Nijmegen. Voor me stonden Duitsers heel relaxt en vol ervaring bestelde hun hun portie.(Ik zal het zo maar noemen). En toen was ik..


“Uhm, ja hoi..” En raak enorm afgeleid door de tatoeages van de jongen aan de andere kant van de toonbank. Ik vind ze interessant en volg ze van zijn hand tot op zijn arm tot over zijn schouder naar zijn nek en via de andere kant van zijn nek weer terug naar zijn schouder, naar zijn arm, naar zijn hand.
“Zeg het eens” en met die woorden haalt hij me weer terug op aarde. En kijk ik hem recht in de ogen aan. Ik lach een beetje dom en ondertussen schieten mijn ogen vluchtig over het scherm heen achter hem.
“Ik.. hmm.. heb beloofd ‘iets’ iets te halen maar… ”
Hij valt me in de reden door diep te zuchten.
“Nou goed, zoals je merkt heb ik dit nog nooit gedaan en heb ik er gelukkig geen verstand van. En zuchtende mensen tegenover me helpen me dan niet bepaald”. En ik kijk hem daarna lekker fel aan.
De desbetreffende wiet-verkoper-achter-de-toonbank kijkt me wat verschrikt aan door mijn antwoord maar helpt me van vervolgens mij en uit een of ander laatje word mijn wietje gehaald en ik reken netjes af.

Ik vond het een spektakel. Van het kopen zelf tot het daadwerkelijke blowen. Een scherm met allemaal verschillende soorten en prijzen waarvan ik eigenlijk nuchter al van in de lach schiet. En ik heb in een “bui” ook alles meegemaakt. Van een lachkick om een zin, tot angstig vanwege een trappe gat, van een lamp die vleugels kreeg leek het (hij bewoog alsof hij een eigen wil had) tot enorme seks zin en weer een lachkick om dezelfde zin en het willen knuffelen van alles en iedereen want jawel: alles was lief en moest daarom geknuffeld worden. Al met al was het wel tof, maar niet iets waarvan ik denk “oh ja dat moet ik echt iedere dag doen hoor!!!!”. Dus er zal geen wietverslaafde Lo ontstaan, alles behalve zelfs.


Deze zomer was geweldig, met hierboven een van de herinnering enorm kort beschreven, de andere volgen later. Vandaag heb ook ik genoten van het lekkere weer. En doe ik dat nu nog, met vrienden in mijn veel te warme woonkamer/slaapkamer. Student zijn hé. Een fijne nacht lezers.