Gekwetst
Ik ben zo kwaad,
Je hebt me wel 100.000 x gezegt dat je het echt niet erg vind dat ik ziek ben..
Dat ik niet altijd alles kan wat een ander wel kan..
Dat ik mijn goede momenten moet pakken..
En nu verwijt je mij dat ik niet elke zaterdagavond meeging naar de kroeg..
Ik snap het niet, je bent elke keer mee geweest naar het ziekenhuis,
hebt ook elke keer kunnen horen hoe mijn lijf in elkaar steekt en dat ze er weinig aan kunnen doen..
Behalve pillen vol troep geven die 9 van de 10 x nare bijwerkingen hebben dat je er weinig mee opschiet..
En de redenen dat ik niet met jou wilde samenwonen die zijn toch ook niet wereldvreemd..
Ik ben mega allergisch voor katten en dan zou ik daar met 3 katten in huis moeten wonen..
En hoe vervallen sommige dingen waren, dan zou ik er minstens 30.000 euro in moeten steken..
En ja idd, ik, want jouw spaargeld is te verwaarlozen op zon bedrag..
Het zou ook nog minimaal 3 jaar duren voordat jij zou gaan werken.
We zouden het net kunnen reden op alleen mijn salaris, maar dan blijft er echt geen geld over voor vakanties, dagjes weg etc. Dingen die we toch alle twee belangrijk vonden..
Het was bij mij ook niet echt een must om persee het huis uit te willen, mijn ouders lieten ons hartstikke vrij..
Maarja, dingen die er nu niet meer toe doen..
De laatste tijd ging het steeds beter,
maar dit komt echt hard binnen..
Ik had niet verwacht dat dit me nog zo zou kwetsen..
Trein21, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende