Gemis

Na de boosheid en de frustratie komt het verdriet. Het komt als de miezer die verandert in een regenbui, één met van die dikke druppels, en maakt mijn jas zwaar zodat hij drukt op mijn schouders. Is het verdriet of gemis? Een gapend gat in mij trekt constant mijn aandacht, hoe ik ook tracht het te vergeten en ik weet niet eens wat ik meer mis, jouw aandacht of jouzelf. Is mijn gemis wel zuiver? Kijk ik op Instagram en zie hoe je foto's deelt van dingen die je onderneemt en ik voel een prikkelende jaloersheid ontstaan die dondert in mijn gedachten. Ik niet, zij wel. Ik wil degene zijn met wie je optrekt, ik wil met je wandelen in het bos, ik wil de zon je rode haar zien oplichten en wil degene zijn aan wie je je kennis deelt. Hoe heten die koeien die andere melk geven? Hoe komt het dat eieren een andere kleur krijgen? Wat voor koekjes heb je laatst gegeten? Wie heb je onlangs liefgehad? Vertel het mij en ik zal luisteren. Ik bewaar wat je zegt in mijn hart. Daar bewaar ik alles van je. Ik bewaar het tot je terugkeert. Op een dag.

Egoïstisch. Dat is wat ik ben. Aandacht willen van iemand die het niet wil/kan geven en willen dat die aandacht komt zoals ik het wil. Ik wil dat je mij ziet en mij begrijpt, maar misschien is het teveel gevraagd. Misschien doet dat nog wel het meeste pijn. Dat je niet gaf waar ik op hoopte. Dat je mij pijn deed en het niet wist. Dat je aan mij voorbij ging. Ik wou dat alles anders was. Dat ik kon zien wie je bent een daarop in kon spelen. Dat ik er voor je zijn kon zoals ik wou dat je er bent voor mij. Dat ik met je grillen om kon gaan en ze kon plaatsen. Mijn frustratie is net zo goed gericht op mijzelf. Ik schiet zo erg tekort...
19 okt 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Morgenrood
Morgenrood, vrouw, 30 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende