Toch nog een stukje schrijven

Daar gaan we dan. Toch nog een stukje schrijven. Het datend leven gaat niet over rozen. Ik heb een meisje geschreven, een tijdje geleden. "Ga met haar trouwen!", riep Joop enthousiast toen ik haar aan hem en Esti beschreef. Maar helaas heb ik tot op de dag van vandaag nog geen berichtje terug. Wel waren er jongens die mij berichtten. De eerste leek een gezellige jongen van mijn leeftijd. Met veel vragen begon hij het gesprek, maar na een aantal keren op en neer te hebben bericht, hield de stroom van vragen ineens op. En vandaag dan die tweede jongen, eentje die wat ouder is dan ik. Hij lijkt niet onknap, maar het feit dat hij bijna meteen zijn nummer gaf, doet mij iets huiveren. Heb nog niet weer op hem gereageerd sindsdien. Morgen weer een dag.

Een aantal dagen geleden sprak ik Esti. "Waarom vraag je niet gewoon of Antigone een affaire met je wil?" vroeg ze aan mij. Ik werd dol enthousiast. Ik zag al helemaal voor me dat ik naast Antigone zou lopen, vrolijk babbelend over dingen, en dan ineens zou vragen of ze een affaire met me zou willen. En zij natuurlijk "ja" zeggen, want dat doet ze in mijn fantasie. In het echte leven zou ze of "ja" zeggen, denkend dat het een grap is, of vragen of ik het zou menen. Ik zou daar dan weer "ja" op zeggen en dan zou ze nog niet weten of ik het meende of niet.
Maar toen kwam ik thuis. Ik checkte Instagram en ontdekte daar een gedichtje van Antigone, enkele minuten ervoor gepost. Het was een liefdesgedichtje dat eindigde met de vraag of ze bij de jij-persoon langs mocht komen. Voor de grap stuurde ik haar een appje: "Kom maar hoor!". Daarop volgde een verward appje terug met de opmerking dat ik niet aan kruisbestuiving moest doen, en even later volgde de uitleg van het gedichtje in een screenshot. De screenshot deed mijn gezicht verbleken. Het bevatte een zwoel gesprek over verlangens. Niet met mij, maar met een jongen. Natuurlijk wist ik dat het gedichtje niet over mij zou gaan, natuurlijk wist ik van haar jongens. Maar de confrontatie was toch pijnlijk.
Ik weet niet of ik haar durf te vragen om een affaire met me aan te gaan, al was het maar voor de grap. Ik denk er nog over na. Tot die tijd sturen ik en Antigone elkaar om de beurt foto's van de maan, zo doen wij dat, en appt ze me dat ze aan mij denkt terwijl Heaven is a place on earth op staat. Ik denk ook aan jou, mijn lief, ik denk altijd aan jou.

Wat mijn scriptie betreft heb ik toch besloten om te kiezen voor het onderwerp "homoseksualiteit in Nederlandse, christelijke romans". De eerste roman is bijna uitgelezen en een aantal andere zijn in bestelling. Mochten jullie nog christelijke romans van een Nederlandse schrijver kennen waarin een personage voorkomt dat homo, lesbisch of bi is, laat het vooral weten!