Genieten
Alles waar ik nu kom. Het lijkt alsof ik overal afscheid van aan het nemen ben. Onbewust blijf ik met mijn dood bezig. Ik wil er mee stoppen maar mijn gevoel doet zonder dat ik het door heb toch anders. Gister heb ik weer zo'n leuke dag gehad (dank je Evil), waarom blijf ik dan met zulke enge gedachtes rond lopen? Waarom blijven ze in mijn hoofd ronddwalen, en kan ik ze maar niet kwijt raken? Ik heb het er helemaal mee gehad met ze. Gister lukte me het trouwens wel goed om mijn gedachtes van mij af te zetten, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Tot ik bezopen was. Het was echt een leuke dag. Helaas ga ik vandaag weer terug in het normale leven. Ik hoop stiekem dat gister er voor heeft gezorgt dat ik het allemaal iets verder van me kan afzetten, omdat ik de positieve dingen van het leven weer ondervonden heb. Ik zal zien hoe het gaat. Ik hoop echt dat ik straks weer ga genieten van het leven zoals ik anderhalve week terug nog deed. Wat is er toch in godsnaam veranderd dat mij zulke dingen wil laten denken? Aah, ik weet het niet. Het gaat vast wel weer weg.
Verder noemde ik iemand eergister goed voor deze wereld. Die persoon ging er meteen tegenin:
'iedereen is goed voor de wereld' Tjah mooie zin, vraag me alleen soms af of dat ook echt bij iedereen zo is. Maar ja. Dat zijn dan weer mijn gedachtes.
Boekje, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende