Onzekerheid
Een gevoel van zeker weten. Het gevoel, dat je weet, dat toch niemand je zal missen. En dan niet doelend op zelfmoord, maar in het algemeen. Dat als ik niets van mezelf zal laten horen, niemand zal denken, laat ik eens wat van mezelf laten horen. Het maakt ze volgens mij vrij weinig uit of ik wel of niet wat doe. Maar daar gaat het niet om.
De laatste tijd, ik krijg mezelf weer op het pad terug naar boven. Op dat pad ben ik al meerdere keren geweest, dus het is nu makkelijker om te belopen. Volgens mij. Ik weet nu dat ik ook tegenslagen kan verwachten, en dat ik niet moet verwachten dat het allemaal vanzelf goed zal komen. De tijd zal de wonden helen, dus zonder tijd zullen de wonden altijd open blijven. Wel vraag ik mezelf nu dus af hoeveel tijd ik nodig heb om de wonden te laten helen. Er is dus gebleken dat ik het niet alleen hoef te doen. Maar nu heb ik een sterk verlangen om het juist wel zelf te doen. Juist omdat ik zolang heb moeten wachten. Mijn geduld heeft te lang moeten wachten en mijn gevoel zegt nu dat zij te laat staan. Als ik dan straks weer op het foute pad eindig, zal het dan hun pakkie aan zijn? Of zal ik het dan weer alleen moeten doen? Ik weet gewoon niet wat mij te wachten staat, en die onzekerheid, die eeuwige onzekerheid grijpt zich steeds meer verder in mijn leven.
De laatste tijd, ik krijg mezelf weer op het pad terug naar boven. Op dat pad ben ik al meerdere keren geweest, dus het is nu makkelijker om te belopen. Volgens mij. Ik weet nu dat ik ook tegenslagen kan verwachten, en dat ik niet moet verwachten dat het allemaal vanzelf goed zal komen. De tijd zal de wonden helen, dus zonder tijd zullen de wonden altijd open blijven. Wel vraag ik mezelf nu dus af hoeveel tijd ik nodig heb om de wonden te laten helen. Er is dus gebleken dat ik het niet alleen hoef te doen. Maar nu heb ik een sterk verlangen om het juist wel zelf te doen. Juist omdat ik zolang heb moeten wachten. Mijn geduld heeft te lang moeten wachten en mijn gevoel zegt nu dat zij te laat staan. Als ik dan straks weer op het foute pad eindig, zal het dan hun pakkie aan zijn? Of zal ik het dan weer alleen moeten doen? Ik weet gewoon niet wat mij te wachten staat, en die onzekerheid, die eeuwige onzekerheid grijpt zich steeds meer verder in mijn leven.
20 jun 2005
- meld ongepast verhaal
-
Evil
maandag 20 juni 2005 11:36
ik zal je wel missen
al lijkt het misschien van niet
maar dat ligt aan mij en dus ZEKER NIET aan jou
onthoud dat
en die mensen zullen je proberen te helpen
helpen ja want zowieso moet je het waarschijnlijk voor het grootste gedeelte alleen doen
maar niet helemaal alleen mensen willen je helpen
en zeker niet alleen laten gaan
sorry als ik dat niet laat blijken
-
Evil
vrijdag 12 augustus 2005 20:13
Ik mis je wel
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 28 jun 2005 Voor Jullie.. ( 4 )
- O 27 jun 2005 Vrienden ( 2 )
- O 20 jun 2005 Gevoel en Verstand ( 2 )
- O 20 jun 2005 Onzekerheid ( 2 )
- O 15 jun 2005 Overhoop ( 1 )
- O 13 jun 2005 Jij daar ( 3 )
- O 13 jun 2005 Volhouden ( 2 )
- O 12 jun 2005 En dan? ( 3 )
- O 12 jun 2005 Niets ( 7 )
- O 12 jun 2005 Mijn deel ( 2 )
- O 12 jun 2005 Nee ( 2 )
- O 11 jun 2005 De deal 2 ( 3 )
- O 11 jun 2005 Aan de afspraak gehouden ( 2 )
- O 10 jun 2005 Wie zegt? ( 4 )
- O 09 jun 2005 Beetje in de war ( 3 )