Voor Jullie..

Nog niet eens zo heel lang geleden. Slecht een jaar of twee terug, maakt ik me nog nergens zorgen om. Ik lachte, ik maakte lol. Ik voelde me op die momenten echt gelukkig. Tot het moment dat mijn verleden mij inhaalde. Ik heb nog een tijdje geprobeerd die herinneringen te verdringen. Tevergeefs. Bepaalde dingen kon ik niet achter me laten, en die dingen konden mij ook niet met rust laten. Het is daar fout gegaan. De ellende begon in het klein. Soms slaan tegen de muur met mijn vuisten, of met mijn hoofd tegen de muur slaan. Het stelde mij gerust. Gek zal je misschien denken. Maar ik kreeg hierdoor echt rust en ik kon weer rustig verder gaan. En dat terwijl ik het verleden nog verder had weg gestopt. Toen mijn verleden mij weer begon in te halen, na een maand of twee, begon ik weer. Deze keer met krassen. Het was niet echt zichtbaar, maar voor mij op dat moment pijnlijk genoeg. Zoals jullie weten is het daarna uit de hand gelopen. Maar ik bescherm jullie daarvoor. Voor de dingen die ik in mijn ‘tweede leven’ mee maak. Want mijn tweede leven is iets minder zorgeloos dan het ooit eens is geweest. Ik weet nu ook wel dat ik dat helemaal verkeerd heb aangepakt. Maar ik deed wat mij het beste voor jullie leek. Willen jullie het liegen noemen, dan heb ik tegen jullie gelogen. Ik zelf wil het beschermen noemen. Beschermen voor de pijn die ik dagelijks voel. En nee niet vierentwintig uur per dag. Heus niet. Op school vind ik echt mijn afleiding wel. Ik kan ook echt nog wel echt lachen om dingen. Niet alles wat ik doe, doe ik met pijn. Maar ’s nachts, of ’s avonds, gaan de gedachtes met mij aan de loop. Op die momenten heb ik namelijk de tijd om na te denken. Soms om alles op een rijtje te zetten, maar soms loopt dat uit de hand. Ik weet ook wel dat ik dit alles nu flink heb verpest, en dat ik jullie niet hoef te beschermen. Maar de pijn die ik voel, wens ik jullie niet toe. Juist jullie niet, jullie om wie ik geef. Bij wie ik mijn geluk terug weet te vinden. Langzaam, maar zeker…

28 jun 2005 - meld ongepast verhaal

Boekje, vrouw, 35 jaar

mahakala dinsdag 28 juni 2005 17:43
als je je pijn niet kan delen, kan je dan wel je liefde delen ?

veel sterkte en hopelijk kan je alles ordenen en een plek geven,
een plek die minder pijnlijk aan voelt
SweetBro dinsdag 28 juni 2005 18:02
Ik zou t zelf niet beter kunnen verwoorden dan mahalaka.

Ik wens van mijn eigen vrienden niet dat zij mij in bescherming nemen. Ik weet van ieder dat ze een duistere kant hebben, het enige wat ik bied is de ruimte om die kant te laten zien en daarmee t vertrouwen te geven dat ik daarmee om kan gaan. Het hoeft niet, maar op die manier kan ik er op mijn beurt op vertrouwen dat als ze echt iets kwijt willen, daar zelf de juiste persoon voor vinden dus niet persé mijzelf.
Clienniej dinsdag 28 juni 2005 18:26
What he said..
Evil dinsdag 28 juni 2005 18:58
Meisje ik vind je lief
met of zonder masker
met of zonder lach
met of zonder am
wat je ook doet wat je ook voelt

O 28 jun 2005 Voor Jullie.. ( 4 )
O 27 jun 2005 Vrienden ( 2 )
O 20 jun 2005 Gevoel en Verstand ( 2 )
O 20 jun 2005 Onzekerheid ( 2 )
O 15 jun 2005 Overhoop ( 1 )
O 13 jun 2005 Jij daar ( 3 )
O 13 jun 2005 Volhouden ( 2 )
O 12 jun 2005 En dan? ( 3 )
O 12 jun 2005 Niets ( 7 )
O 12 jun 2005 Mijn deel ( 2 )
O 12 jun 2005 Nee ( 2 )
O 11 jun 2005 De deal 2 ( 3 )
O 11 jun 2005 Aan de afspraak gehouden ( 2 )
O 10 jun 2005 Wie zegt? ( 4 )
O 09 jun 2005 Beetje in de war ( 3 )

vorige volgende