Gesprek tussen een dame en een vreemdeling
Dame: oh, u, vreemdeling uit verre landen, oh vreemdeling van zo ver. U hebt zoveel verstanden! Hebt u ook nieuws van der en her?
Vreemdeling: Dame, jong en schoon, nieuws heb ik van vele steden. Maar dame, ik weet zoveel. Wat wilt u weten?
Dame: Vreemdeling, mijn ziel zou rusten wanneer u mij nieuws bracht van daarginds, die stad. Ik dacht: misschien weet u het? Want het is in de richting van het door u gelopen pad.
Vreemdeling: Van die stad kan ik u alles vertellen, alles wat u wenst. En niet alleen van de stad, maar ook van alles wat eraan grenst.
Dame: Och, zou u mij dan vertellen willen van de heer wiens hart ik blijkbaar brak? Misschien dat u met hem sprak!
Vreemdeling: heren met gebroken harten zijn er veel. Heeft u geen beschrijving van zijn perceel?
Dame: Zijn perceel heb ik nooit mogen betreden. Maar het schijnt een zoon te zijn van bevoegde edelsmeden.
Vreemdeling: Misschien weet ik naar welke heer u vraagt. Welke vraag is het die aan uw geweten knaagt?
Dame: hoe maakt hij het, de heer? Is er nieuws over hem? Ik vraag het mij af, keer op keer, en verlang stilletjes naar zijn stem.
Vreemdeling: Ach, dame, jong en schoon, ik wilde dat ik uw hart niet kwetsen hoefde, maar niets behalve dat is waar. Hij heeft een meisje om de hand gevraagd, de barbaar.
Dame: een meisje? Zeg me wie het is, goede vreemdeling.
Vreemdeling: De dochter van de hoedenmaker, het jonge ding.
Dame: Wat erg voor het meisje dat ze niet weet hoe hij is. Ik had dit nooit gedacht, het voelt als gemis. Maar goed dat ik mijn hand niet in de zijne geslagen heb. Want zijn liefde voor mij was kennelijk nep.
Vreemdeling: Hij bood u zijn gifbeker, maar u sloeg het af. Dat hij meteen afhaakte, vind ik erg laf.
Dame: danku voor uw medeleven, goedhartig vreemdeling. Het was mij een genoegen met u te spreken, het geeft mijn ziel heling.
Vreemdeling: Mij was het een genoegen, ook! Om op te draaien van de gevolgen van verspreiding van nieuws, speel ik graag voor vluchtstrook.
De dame en de vreemdeling gingen ieder hun weg. De dame dacht na, en vroeg zich af waarom ze zich nu zo opgelucht voelde.
Vreemdeling: Dame, jong en schoon, nieuws heb ik van vele steden. Maar dame, ik weet zoveel. Wat wilt u weten?
Dame: Vreemdeling, mijn ziel zou rusten wanneer u mij nieuws bracht van daarginds, die stad. Ik dacht: misschien weet u het? Want het is in de richting van het door u gelopen pad.
Vreemdeling: Van die stad kan ik u alles vertellen, alles wat u wenst. En niet alleen van de stad, maar ook van alles wat eraan grenst.
Dame: Och, zou u mij dan vertellen willen van de heer wiens hart ik blijkbaar brak? Misschien dat u met hem sprak!
Vreemdeling: heren met gebroken harten zijn er veel. Heeft u geen beschrijving van zijn perceel?
Dame: Zijn perceel heb ik nooit mogen betreden. Maar het schijnt een zoon te zijn van bevoegde edelsmeden.
Vreemdeling: Misschien weet ik naar welke heer u vraagt. Welke vraag is het die aan uw geweten knaagt?
Dame: hoe maakt hij het, de heer? Is er nieuws over hem? Ik vraag het mij af, keer op keer, en verlang stilletjes naar zijn stem.
Vreemdeling: Ach, dame, jong en schoon, ik wilde dat ik uw hart niet kwetsen hoefde, maar niets behalve dat is waar. Hij heeft een meisje om de hand gevraagd, de barbaar.
Dame: een meisje? Zeg me wie het is, goede vreemdeling.
Vreemdeling: De dochter van de hoedenmaker, het jonge ding.
Dame: Wat erg voor het meisje dat ze niet weet hoe hij is. Ik had dit nooit gedacht, het voelt als gemis. Maar goed dat ik mijn hand niet in de zijne geslagen heb. Want zijn liefde voor mij was kennelijk nep.
Vreemdeling: Hij bood u zijn gifbeker, maar u sloeg het af. Dat hij meteen afhaakte, vind ik erg laf.
Dame: danku voor uw medeleven, goedhartig vreemdeling. Het was mij een genoegen met u te spreken, het geeft mijn ziel heling.
Vreemdeling: Mij was het een genoegen, ook! Om op te draaien van de gevolgen van verspreiding van nieuws, speel ik graag voor vluchtstrook.
De dame en de vreemdeling gingen ieder hun weg. De dame dacht na, en vroeg zich af waarom ze zich nu zo opgelucht voelde.
22 sep 2011 - bewerkt op 18 nov 2019
- meld ongepast verhaal
-
LikeMy (opgeheven op 29-4-2013)
vrijdag 23 september 2011 16:27
Leukk!!
-
Morgenrood
vrijdag 23 september 2011 19:06
Haha, genieten van andermans pijn?
Ik zal het als compliment opvatten, dankje
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 25 sep 2019 Verhuizen en nieuwe kring
- O 14 aug 2019 Naar het museum
- O 03 aug 2019 Emmelie en Ruth
- O 27 jul 2019 Schoonmaakdoekjes en warme dagen
- O 22 jul 2019 Met mijn volle tas en plantje
- O 18 jul 2019 Over scripties enzo... ( 2 )
- O 17 jul 2019 Toch nog een stukje schrijven ( 1 )
- O 08 jul 2019 Scriptie en Antigone ( 1 )
- O 06 jul 2019 Zoeken en vergeten
- O 06 jul 2019 Feestjestijd
- O 12 jan 2019 Tussen samenvattingen door
- O 11 jan 2019 Poëzie avonden ( 2 )
- O 11 jan 2019 Jij bent een verstild portret in mij
- O 10 jan 2019 Door de mand vallen
- O 06 jan 2019 Creativiteit en versieringen ( 1 )