Vandaag is de dag dat we met z'n allen eventjes in een depressie moeten raken. Maar natuurlijk maar voor één dagje. Ik had er eigenlijk niet bij stil gestaan dat het vandaag weer blauwe maandag was, mijn dag begon dan eigenlijk ook best wel vrolijk. Gezellig met Gooffather en een kopje koffie op de bank, dumpert kijken. Voor mij was er niet veel blauws aan deze dag. Natuurlijk zijn er genoeg trendhoeren, meelopers en beroepszeikerds die vandaag wél depri waren. Het feit dat het merendeel van deze mensen denkt zich depressief te voelen, terwijl er niets aan de hand is, is eigenlijk best lachwekkend. Ik heb er vanmorgen niet heel veel opgelet, maar het aantal vrolijke mensen in de trein en op het station waren wél weer op 1 hand te tellen. Nee, zo'n blauwe maandag doet mij niet veel. Geef mij maar een groene of gele maandag. Weet ik veel, een lekker kleurtje. Ik maak er wel wat van. Zoals onze vriend Jochem eens zong:
*
Cheers,
Joint
*Credits voor dit liedje gaan naar Gooffather, die hem zojuist ook even opzette.
Leuk stukje, maar het slaat natuurlijk nergens op, he. Het gaat niet over mensen die 'meedoen met de rest' omdat het blue monday is, het gaat om een (als het goed is; berekend) gemiddelde.
Dat wist ik inderdaad. Mijn oude, grote broer, is een 'spreker' die o.a. cursussen in NLP geeft e.d. Hij heeft een keer een lezing van 2 uur gegeven over blue monday, waar ik bij was. Maar dat wist je vast ^^
Het zal je verbazen hoeveel mensen inderdaad wel 'meedoen' met de rest en zich depri voelen omdat ze denken dat het moet, omdat het blauwe maandag is, omdat iedereen depri lijkt te zijn