Grote update vol onzekerheid, reuma(?)

Ik had zojuist als een mooie lap tekst getypt maar omdat ik op m'n mobiel zit ging dit zomaar ploep weg!

Voor de mensen die dit lezen: dankje tof van je!
Voor de mensen die denken: Jezus wat een laptekst dat zoek ik niet: even goede vrienden!

Na 5 jaar tobben en doen van vage klachten en nek en rugpijn kreeg ik vorig jaar zomer een borstverkleining. Zij zeiden dat dit voor 87% zeker was dat het van mijn 75F af kwam.
Operatie ging goed, resultaat was prachtig! Nog geen 4 weken later begon ik aan m'n hotelschool. Kreeg al weer nekklachten. Dacht dat dit kwam door de stress..
Na 3 maanden gestopt omdat niveau met HBO te moeilijk was.
Gewoon gaan werken, kon niet stilzitten.
Nog geen 7 weken geleden kwam alle pijn terug, maar dan 10 keer zo erg! Nek pijn, rug pijn, moeheid, dwangstanden, verlamming en krampen.
Was in die tussen tijd zonder te sporten of minder te eten 12,5 kilo afgevallen. Dus van een D is nu nog maar een B/C over. Heb die verdomde operatie nooit nodig hebben te gehad.
Slaap problemen doken ook weer op!
Terug naar de dokter. "Geef een cijfer van 1 tot 10 hoe erg is de pijn?"
"Nou meneer op gewone dagen een 7 en uuhh op slechtere dagen zeker wel een 8,5!"
2 ibrufofen kreeg ik mee en een verwijsbrief naar de internist.
De medicatie haalde voor precies 2 uur lang de scherpte weg.
Wij naar deze internist in opleiding. Mevrouw had geen graatje empathie in haar gezicht te vinden.
Dit zei mevrouw letterlijk na mij hebben getest op leukemie: "aangezien het niks op mijn vakgebied is en ik denk aan reumatologie kan ik niet helpen." Joh fijn! Ik vroeg netjes of zij dan mij hogere pijn medicatie kon voor schrijven aangezien ik 2x in de week flauwval van de pijn.

Dat is ook een verhaal apart. Aangezien ik ben gewend aan m'n pijn, ga ik door met de dagelijkse bezigheden. Nooit niet lieve mensen nooit! Je lichaam schakelt zich dan uit. Hevige pijn, zwart voor je ogen en weg vallend gehoor als gevolg. Nog geen 2 minuten later lig je op de grond. Of je nou van boven de trap naar beneden dondert of midden in een winkel. Het gebeurd.

Terug naar de leuke internist. Ze weigerde mij, en naderhand m'n huilende moeder die zich na 6 jaar geen raad meer weet.
Nog geen 3 dagen later was het raak! Verlamming, gillend van de pijn. Huisarts bellen, medicatie omhoog: 3 maal daags 400 Mg ibrufofen met tegelijk 2x 500 Mg 3 maal daags paracetemol. Dit haalt ze scherpte er iets langer af.
Inmiddels studeer ik weer: doktersassistente!! Super interessante opleiding!
Tussen dit alles werd ik ook nog verliefd op een Griek waarvan ik na 1 week helemaal weg was. Op het punt om weer naar hem toe te gaan haakte meneer gelijk af. Hield me naderhand nog aan het lijntje met loze beloftes en toen was het klaar! Wel veel verdriet van gehad.
Inmiddels heb ik te horen gekregen ondanks dat er geen ontstekings waardes te vinden zijn in mijn bloed, dat het bijna zeker is dat het reumatisch is. Ze denken aan weken delen reuma (spieren pezen en zenuwen) maar nog voor 50% bestaat ook nog de kans dat er botreuma zit.
Dit word 6 oktober verder onderzocht in het Radboud in Nijmegen.

Ja ik huil veel, krijg niet van vrienden en vriendinnen altijd de verwachte steun of peptalk. Maar vooral vind ik dit heel erg voor mijn ouders. Zij maken zich toch wat zorgen.

Ik zal vast wel de helft zijn vergeten te vertellen..
Ik ben nu ook van plan om meer te gaan schrijven hier. Moet soms mijn ei kwijt.
Wil je het niet lezen goed lees je het niet nog steeds goeie vrienden.