heey, ik ben nieuw
Hoi, ik ben dus nieuw hier..
Ik dacht; laat ik dit eens proberen.
Misschien kan ik hier gewoon alles van me afschrijven en misschien snappen jullie mij wel.
Ik heb het gevoel dat niemand mij snapt, dat ik niks goed doe voor anderen. Misschien is het wel beter als ik er niet zou zijn geweest. Dan zou het voor iedereen makkelijker zijn geweest. Mijn vriendinnen weten dit (gelukkig) altijd uit mijn hoofd te praten, het zijn echt schatten.
Ik denk het alles een paar jaar geleden begon. Op de basisschool denk ik, ik zit nu in de vierde.
Op de basisschool ben ik gepest door de anderen. Ik was anders denk ik, maar ik heb nooit geweten wat er nou echt verkeerd aan mij was. Als ik het er nu ook wel eens met mensen over heb, verbaasd het hun altijd, heel raar..
Hierdoor ben ik best onzeker geworden over mezelf. Ik praatte met een vrouw over hoe ik me voelde, want doordat ik niet lekker in me vel zat, begon ik met mijn schouders te trekken. Gelukkig ging het over.
Toen ging het een tijd goed.
Tot die ene dag, die vele gevolgen met zich mee bracht.
Er werd scoliose bij me geconstateerd. Het klinkt misschien heel makkelijk, en ik weet ook wel dat het voor sommige ook niks is. Maar ik trek het me heel erg aan. Nu ben ik weer anders dan anderen.
Ik heb anderhalf jaar een brace gedragen. Vreselijk ding ookal was ik er aan gewend.
Ik had een stang voor lopen, die tot ongeveer mijn borstbeen liep. Dat was nog het ergste.
Ik weet nog dat er op een dag een jongen naar me toe kwam die zei; wat heb jij daar tussen je tieten.
Ik kon door de grond zakken. Natuurlijk werd ik knalrood. Ik zal het nooit meer vergeten.
Hij bedoelde het waarschijnlijk niet verkeerd, maar het kwam hard aan bij mij.
Pas zei iemand nog tegen me; ooh jij bent dat meisje met scoliose/scheve rug...
Ja, dat meisje ben ik. Dat meisje met de scheve rug.
Ik doe nu een therapie waarvoor ik vijf keer per week een uur moet trainen. Het werkt wel daar ben ik echt blij mee.
Maar toch, ik weet niet of ik het nog geestelijk vol houd.
Waarom ben ik anders?! Waarom moest dit mij overkomen?
Ik wens het echt niet iemand anders toe hoor, begrijp me niet verkeerd.
Maar waarom uitgerekend ik? Wat heb ik verkeerd gedaan?!
Ik hoop dat ik ooit nog antwoord krijg op die vragen, maar ik ben bang van niet...
Noujaa, dat was ongeveer mijn verhaal..
Bedankt voor het lezen/luisteren.. Reageren mag, als je dat graag wil.
Liefs, Justlikeme
justlikeme, vrouw, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende