ave,
zo als wel vaker werd ik weer eens overvallen door mijn herinneringen,
ze berovenden me van al mijn bewustzijn van de werkelijkheid...
ik lag uren lang half slapend in bed,
gekweld door rare visioenen uit het verleden...
moe, stijf en slaapdronken,
liep ik van de steile trap af richting de keuken...
ik zette de waterkoker onbewust aan,
en schonk uit een theepot die vanaf de beging van de middag op de aanrecht stond,
niets vermoedend koude thee in een vies kopje...
ik nam een slok,
koud,bitter...
mijn gedachten sprongen gelijk weer verder waar ze waren gebleven,
toen ik nog net in bed lag...
ik zag mijn basisschool weer voor me,
en de kinderen die op de ''multiculturele '' school zaten...
waarvan de grootste gedeelte Turks en Marokkaans was,
de school was dan ook volledig ingesloten door grauwe flats die vol hingen met schotels,
en daar woonden ze...
men sprak toen nog over de succes van de multiculturele samenleving,
toch hingen toen al ''donkere wolken'' boven de wijk...
de niveau van de overvolle klassen was laag,
en de enkele ''Hollandse'' leerlingen die er op zaten,
zelf zij konden een raar mengsel van Turks en Marokkaans spreken en spraken met een accent...
en ik? ik niet, ik was al vroeg in me jeugd van mening dat je gewoon ouderwets ''Nederlandsch '' moest kunnen spreken, wat mij niet erg populair maakte op die school...
en populair was ik zeker niet, ik had toen al een rare smaak van kleding,
ene keer droeg ik een cape en een vergiet op mijn hoofd, want ik was een ridder,
en een ander keer liep ik met een pilotenpet met goggles erop...
het maakte me echt niets uit toen wat de andere kinderen over me (en na me)riepen, dachten en zelfs dat ze me buiten sloten...
ik was toen liever toch alleen...
echter wat wel pijnlijk is ,is dat de leraren me op die school ook niet mochten,
ik was een probleem kind in hun ogen...
dat was iedereen die iets buiten de standaard van hun viel...
oke ik geef toe dat ik toen der tijd een rijke fantasie had en een concentratieboog van 5seconden,
maar ik was zeker niet lastig,
tenminste als je de tijd voor me nam om me te snappen...
tijd die ze nooit hadden en wouden nemen...
ook achtervolgden problemen me op de school,
ik was vaak betrokken bij akkevietjes...
niet vreemd eigenlijk want ik moest toen wel fel van me af bijten, omdat ik anders constant werd gepest,
en tja uiteindelijk kreeg ik altijd de schuld van...
ik heb vele pauzes en lessen op de gang gespendeerd,
wat ik overigens niet erg vond, want daar was het lekker rustig...
Faithfully yours
The TeaRat