Het is dubbel

Het is zo dubbel als hij nu thuis komt. Als hij zijn jas uittrekt en ophangt om vervolgens bij ons in de bank te komen zitten. De bank die hij ook zijn bank kan noemen. Omdat het ook zijn huis blijft, hoe dan ook, dat kunnen wij niet veranderen. Wij kunnen zijn zeggenschap over het huis, zijn huis, niet ontnemen. Daar hebben wij het recht niet op, maar soms zou ik dat wel willen. Zoals hij kijkt als hij bij ons binnenstapt, een blik die vol vertrouwen zit, alleen maar omdat dit ook zijn thuis is. Ik vind het raar dat ondanks deze situatie ik hem hier thuis haast nog elke dag aantref. Het is verwarrend om zo te leven. Hij hoort daar, zij hoort hier. Maar als hij ook hier komt, dan klopt die theorie niet. Dan wordt het nu dus tijd voor mij om me aan te gaan passen. Weten dat er ook nog een middenweg bestaat. Dat hij ook hier nog wel hoort, maar hier niet meer woont. Mag ik daar dan nu tijd voor zoeken? En als ik de tijd heb gevonden, die dan uitgebreid te benutten? Om aan dit alles dan te wennen, want dat heb ik nu echt even nodig.
16 mei 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Boekje
Boekje, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende