Het meubilair

Mijn aanwezigheid is vanzelfsprekend, maar ik word alleen gezien wanneer ik nodig ben.
Mijn mening is onbelangrijk, tenzij niemand anders iets zeggen wil.

Steeds meer lijk ik te passen bij het mubilair.
Steeds minder voel ik mij mens.

Afgezonderd en eenzaam, maar op moment zit het wel prima.
Kan gewoon verdwijnen en daarwerkelijk niemand die me mist.

Ik ben een stuk mubilair.
Mijn aanwezigheid is vanzelfsprekend, maar wanneer ik weg ben mis je me niet.
En als ik het toelaat ben ik vervangen.
Waarschijnlijk zonder enkel verdriet.
29 mei 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Dagda
Dagda, vrouw, 28 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende