Het spelletje
Hoe simpel een gezellige en vrolijke bezigheid omgetoverd kan worden naar iets strijdends is vanavond wel weer gebleken. Met een te fijne dag met een vriendinnetje hier in ons vakantiehuisje speelde we met het bijna complete gezin nog een spel Kolonisten. Dat wat ik in de eindmiddag ook met mijn vriendin speelde. Beide wonnen we een keer. We hielpen elkaar en zaten elkaar soms lekker dwars. Gewoon dat wat bij een spelletje hoort.
Vanavond speelden we het nogmaals.
Ik kan tegen mijn verlies, maar ergens is het sportieve stemmetje van willen winnen ook wel aanwezig. Bij dit spel hoeft het niet zo per se. Het is leuk, maar ach of je nou wint of verliest. Uiteindelijk is het een dobbelspel wat bestaat uit kansen en soms geluk met de cijfers waar je je als speler woonachtend bent. Helemaal leuk en prachtig zal men zeggen, tja.. ergens is het dat ook wel. Vakantie is eigenlijk het enige moment dat we nog spelletjes spelen met elkaar. Bordspelletjes dan, want naar mijn idee is het leven één groot spel. Vooral binnen huis of dat spel wat we naar de buitenwereld met elkaar spelen. Ow wij zijn zo'n gelukkig gezin en ik zal het tegendeel nooit bewijzen. Nooit. En toch.. weet mijn lichaam beter. Een enkele keer sjoelen we met oma, maar Kolonisten was vandaag hét spel.
Ik stond er geweldig voor. Velen manieren om te kunnen winnen. Punten stroomden binnen, evenals mijn kaartjes. Zo'n blinkerd zien ze niet over het hoofd dus in eens wat het boycotten van mij en samenspannen tegen mij. Prima. Je doet maar. Ik blijf rustig en zeg toch wel te winnen, hoe dan ook.
Het was enkel een opmerking, maar er starten heel wat gedachten. Ook zinnen van hun kant werden op mij afgevuurd waar ik gigantisch op kon reageren.
Dat ik de kleinste ben en alleen sta, maar zal blijven vechten tot ik win was het pijnlijkste, het hardste, ergens het sterkste en misschien ook het geen wat het meest gemeend was.
Dit spelletje, het spelletje Kolonisten was een letterlijk gevecht in woorden, in gedachten én ook nog op het bord waarbij veel los kwam. Misschien is het een voorteken, een vertaling voor mijn kracht. Voor mijn denkwereld.
Ik won.
Vanavond speelden we het nogmaals.
Ik kan tegen mijn verlies, maar ergens is het sportieve stemmetje van willen winnen ook wel aanwezig. Bij dit spel hoeft het niet zo per se. Het is leuk, maar ach of je nou wint of verliest. Uiteindelijk is het een dobbelspel wat bestaat uit kansen en soms geluk met de cijfers waar je je als speler woonachtend bent. Helemaal leuk en prachtig zal men zeggen, tja.. ergens is het dat ook wel. Vakantie is eigenlijk het enige moment dat we nog spelletjes spelen met elkaar. Bordspelletjes dan, want naar mijn idee is het leven één groot spel. Vooral binnen huis of dat spel wat we naar de buitenwereld met elkaar spelen. Ow wij zijn zo'n gelukkig gezin en ik zal het tegendeel nooit bewijzen. Nooit. En toch.. weet mijn lichaam beter. Een enkele keer sjoelen we met oma, maar Kolonisten was vandaag hét spel.
Ik stond er geweldig voor. Velen manieren om te kunnen winnen. Punten stroomden binnen, evenals mijn kaartjes. Zo'n blinkerd zien ze niet over het hoofd dus in eens wat het boycotten van mij en samenspannen tegen mij. Prima. Je doet maar. Ik blijf rustig en zeg toch wel te winnen, hoe dan ook.
Het was enkel een opmerking, maar er starten heel wat gedachten. Ook zinnen van hun kant werden op mij afgevuurd waar ik gigantisch op kon reageren.
Dat ik de kleinste ben en alleen sta, maar zal blijven vechten tot ik win was het pijnlijkste, het hardste, ergens het sterkste en misschien ook het geen wat het meest gemeend was.
Dit spelletje, het spelletje Kolonisten was een letterlijk gevecht in woorden, in gedachten én ook nog op het bord waarbij veel los kwam. Misschien is het een voorteken, een vertaling voor mijn kracht. Voor mijn denkwereld.
Ik won.
22 feb 2010
- meld ongepast verhaal
-
*M*
maandag 22 februari 2010 00:40
You bet you win!
-
kruidje
maandag 22 februari 2010 01:56
Ik hoop dat hij die waarschuwing begrepen heeft..
-
Reopyfth
maandag 22 februari 2010 08:06
Wauw, ik krijg er kippenvel van!!
Jij won! -
Just Liz
maandag 22 februari 2010 08:27
dit is idd een teken om je te laten zien, HOE ver je al bent en dat je op jezelf kunt vertrouwen, er wordt aan jou gewerkt, en fijn om te zien, dat je dat toelaat..heerlijk deze ontwikkeling!
-
Wolfe Tone
maandag 22 februari 2010 10:06
Jij wint.
-
-Lisa
maandag 22 februari 2010 10:34
Geweldig!
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 15 jan 2013 Ik ben gegroeid. ( 2 )
- O 09 jan 2013 Verwachting ( 2 )
- O 08 jan 2013 Balans vinden ( 1 )
- O 07 jan 2013 Donder op ( 5 )
- O 07 jan 2013 Invloed ( 1 )
- O 06 jan 2013 Terug in de echte wereld ( 6 )
- O 23 dec 2012 Mijn handelen in zijn bijzijn ( 5 )
- O 23 dec 2012 'Wat ben je stil ineens?' (pap) ( 2 )
- O 22 dec 2012 Ik zal winnen ( 3 )
- O 22 dec 2012 Berichtje dat me klem zet ( 5 )
- O 18 dec 2012 Herstellen van het rennen ( 4 )
- O 11 dec 2012 Rake woorden.. ( 5 )
- O 07 dec 2012 Mijn kindje... (droom) ( 1 )
- O 06 dec 2012 De nacht leeft maar door 18+ ( 3 )
- O 30 nov 2012 Ze hebben zo gelijk... ( 9 )