Het terugtrekken
Hoe vaker ik denk aan hoe ik moet veranderen. Hoe ik moet worden wie ik wil zijn. Op welke wijze ik kan bereiken wat ik zelf wil. Of er manieren zijn voor anderen klaar te staan maar mezelf niet te vergeten.
Steeds vaker schieten er vragen door mn hoofd. Kleine, middelmatige maar ook grote zijn van de partij. Hoe kan ik een nieuwe start maken en een deel van het voltooide mee nemen om te gebruiken in de toekomst. Dat is wat ik moet uitzoeken, dat is wat ik moet vinden, dat is wat niet eenvoudig is.
Hoewel ik altijd onder de mensen was en savonds echt naar mn kamer gestuurd werd om daar de nacht door te brengen zonder kletspartner en grappenmaker, ben ik nu het meisje dat zich terugtrekt.
Op school, op de sportclub, onder de vrienden, thuis. Altijd maar weg bij de mensen. En al ben ik er lichamelijk, dan hoef ik er geestelijk nog niet aanwezig te zijn.
Laat mij maar alleen zijn. Verzuipen in gedachtes, totaal geen levenslust hebben om ook maar iets uit te voeren. Slapen en zinloos bezig zijn is het enige wat min lichaam en geest lijkt te willen.
Terugtrekken is mijn overlevingstechniek, maar lang houdt niemand dit vol.
Iedereen heeft mensen om zich heen nodig.
Of je nou wilt of niet.
Past&Today, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende