het zit in elke vezel van mijn lichaam
dat nare ongelukkige sombere gevoel. Dat gevoel van waarom ben ik hier nog, wat heeft het allemaal nog voor zin.
Een half jaar geleden toen mn postnatale depressie nog een stuk minder heftig was zag ik eens een programma op tv over kinderen wiens vader zelfmoord had gepleegd. Zo heftig dat verdriet van die kinderen. Toen heb ik gezegd dat doe ik mijn kinderen nooit aan. Met zo'n verdriet wil ik ze niet op zadelen. Die overtuiging is er nog steeds, mn meiden zijn me alles waard. Maar kolere wat doet het zeer van binnen. Ik voel me de hele dag verscheurd door dat stomme verdriet in mn hoofd. Ik wist werkelijk waar niet dat leven zo ontzettend veel pijn kon doen.
Een half jaar geleden toen mn postnatale depressie nog een stuk minder heftig was zag ik eens een programma op tv over kinderen wiens vader zelfmoord had gepleegd. Zo heftig dat verdriet van die kinderen. Toen heb ik gezegd dat doe ik mijn kinderen nooit aan. Met zo'n verdriet wil ik ze niet op zadelen. Die overtuiging is er nog steeds, mn meiden zijn me alles waard. Maar kolere wat doet het zeer van binnen. Ik voel me de hele dag verscheurd door dat stomme verdriet in mn hoofd. Ik wist werkelijk waar niet dat leven zo ontzettend veel pijn kon doen.
15 jun 2011
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 21 apr 2011 mijn dochter maakt korte metten met pesters ( 6 )
- O 17 apr 2011 fijn die arbo ( 2 )
- O 15 apr 2011 wat moet ik nou nog zeggen ( 3 )
- O 26 mrt 2011 ik trek het niet meer ( 2 )
- O 24 mrt 2011 tja
- O 11 mrt 2011 weer een nieuwe dag
- O 10 mrt 2011 zwaar gesprek
- O 07 mrt 2011 ik vind het niet leuk meer zo
- O 05 mrt 2011 boos ( 1 )
- O 05 mrt 2011 moe
- O 03 mrt 2011 Zo verdrietig
- O 25 feb 2011 Mn arme meisje ( 3 )
- O 03 feb 2011 drenkeling in een depressie ( 2 )
- O 02 feb 2011 lange dagen ( 1 )
- O 26 jan 2011 weer een dag voorbij ( 1 )