hij zat er altijd...

Hij zat er niet. Altijd zat hij er. Maar nu dus niet.

Ik zag hem vaak zitten. Dan kwam ik voorbij gefietst, vaak op weg naar de kringloop aan de overkant van het kanaal.
Hij zat op het bankje. Oude spijkerbroek, versleten sportschoenen, een ooit rode jas.
Knieën uit elkaar, rechtop, schouders naar achteren, hoofd fier omhoog.

De blik in zijn bloeddoorlopen ogen was leger dan de blik in zijn hand, van het goedkope supermarktbier.
Af en toe zag ik hem uit de raam terwijl wij binnen thee dronken ,
met een zware plastic tas van de supermarkt naar het bankje lopen

Maar meestal zat hij hier.
Soms alleen,en soms met net zo kleurlijke vrienden.
Deze curiose figuren genoten van namen als, bierkratje Henk, malle Abbi, lange Johnny.

Soms zei hij iets als ik langskwam. “Ook zo’n dorst?” vraagt hij dan. Of: “Proost.”
Ik zei meestal niets.
Als hij geld vroeg,gaf ik niets,wel heb ik hem ooit een sandwich gegeven...

Aan het einde van de avond puilde de vuilnisbak naast de bank altijd uit.
Maar meestal zat hij er daneenzaam nog.
Ik deed net of ik hem niet zag, fietste hem voorbij en verliet zijn wereld.
Een wereld die ik niet ken, maar simpel doordat ik naar hem keek maakte ik er toch een beetje deel van uit.

Laatst fietste ik weer voorbij de pand waar ik in had gezeten.
Treurig gezicht...
ramen afgetimmerd,ze hadden al wat gesloopt.
en tegen over het kanaal,zat hij niet meer op het bankje...

Hij zat er nu niet.
Altijd zat hij er.
Maar nu dus niet meer. Er zal toch niets gebeurd zijn?



yours sincerely
R.Albert
28 okt 2012 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van tea4u
tea4u, man, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende