Hoteldebotelemoties

Fuck...wat loopt mijn hoofd over van emoties. Ik ben best wel van de leg, en ik sta er zelf van te kijken.
Het begon een week of wat geleden toen ik een foto van hem zag ergens op een forum. Verschrikkelijk schattig, 21 jaar, ogen waar je van smelt, van die puppy-ogen, en homo. Dat je van binnen even zo'n "Oh my!"-gevoel hebt, zo'n sprongetje. Hij woont in Amerika
Enfin, in de loop van de week een beetje contact gehad, heel oppervlakking. Aardige knul, goedgebekt en, alweer, schattig. Als ie om m'n facebook vraagt hou ik het eerst af vanwege anonimiteit, maar later kom ik daar toch op terug. Dat was dus afgelopen zaterdag.

Natuurlijk spit ik zijn profiel door, en hij waarschijnlijk het mijne. In de middag stuur ik hem een berichtje, gewoon wat simpels. Vanwege het tijdsveschil, hij zit 6 uur vroeger, krijg ik pas vlak voor ik naar bed ga een berichtje terug. Vanaf dat moment, als ik dus in bed lig, hebben we bijna 2 uur zitten chatten. Ik op mn telefoon hij op zn computer. Over vanalles en nogwat, maar zeker ook wel een beetje flirten. Normaliter ben ik heel relxed en best wel terughoudend, maar iets fascineert me aan hem. Het klikt, we zitten beiden soort van in hetzelfde schuitje, rolstoel en homo.
Maar dat zijn nou juist de dingen waar het niet over gaat, en dat is prettig. Koetjes en kalfjes, beetje over en weer flirten, heel leuk allemaal. Omdat ik toch wel in slaap begin te vallen is dat het dan voor die nacht, maar de hele zondag zit ik om het halve uur op mn telefoon te kijken of ie online is. Ik grinnik om mezelf, zo maf vind ik het.

Tot halverwege de avond is er geen sjoege, maar dan springt ie online en begint er weer een lange chat. Weer over vanalles en nogwat, maar ook over de vorige keer. Dat het zo gezellig was, dat het goed voelde. En dat ie 'warm and fuzzy' voelde de rest van de dag. Daar smelt je toch van? Toen kriebeltje het nog veel meer, maar ik had/heb geen idee wat ik er mee moet. Weer een lange chat, to half 1 hou ik het vol.
Grapjes, geintjes, serieuze dingen, alles komt voorbij. En ja, ook ik flirt behoorlijk. Online kan ik me meer laten gaan dan in het echt, daar klap ik dicht, dat weet ik. Soort van gelukkig zit ie ver weg dan maar...

Nu weer vanmiddag. Om 18.00 komt ie online "So glad I caught you online". Aww! En weer een lange chat. Ik stel het eten uit omdat ik het zo gezellig vind. Maar ook weet ik dat ik vandaag echt niet weer zo'n late avond kan hebben. Ik heb echt meer slaap nodig, en dat vind ie prima. Tot acht uur zitten we te babbelen, en weer te flirten, en dan is het echt tijd om af te sluiten. Ik kan het niet laten om even online te spieken, en zie daar zijn laatste FB-status: "Riding high on cloud nine for the third straight day in a row.".
Dat is toch wel duidelijk. Hij kriebels, ik kriebels...shit! Mijn buik schiet in de knoop, mijn hoofd liep al over van de gedachten, maar nu nog meer.

Om tot rust te komen zet ik een dvdtje op en probeer m'n laptop te negeren, maar tevergeefs. Ineens schieten de emoties omhoog en voel ik mijn ogen nat worden. Nooit huil ik, en alhoewel dit geen snifsnottersnik was, waren er wel degelijk een paar tranen. Zo in de war ben ik, dat het even een beetje veel wordt.

En wat moet ik nou doen? Zit er wat in? Geen idee. Ik ben zo bang dat het weer hetzelfde wordt als met T. Dat als je meer dan een chat doet, iets met skype ofzo, dus ook zien en horen, dat het dan een afknapper wordt. Echt een relatie gaat het toch niet worden, zo aan de anderer kant van de oceaan. Maar een diepere band? Ik weet het niet. Aan de ene kant voelt dit heerlijk, zoveel emoties en de gevoelens. Is het verliefdheid? Zo ver wil ik nog niet gaan. Maar een dikke klik is er zeker wel. Aan de andere kant wil ik dit niet, denk ik dat ik het moet afkappen om later niet nog harder op mijn plaat te gaan, of om hem (en mijzelf) onnodig te kwetsen.

Pfff...mijn hoofd voelt als een propvolle bijenkorf in de hoogste versnelling...