Huis van God

Daar zat ik dan zaterdag, in het huis van God.
En terwijl ik daar zat en om me heen keek vroeg ik me af waar God dan was.
Want het gebouw was wel erg mooi, oud, klassiek, goed gedecoreerd - niet overdreven maar mooi eenvoudig, maar waarom is dat dan het huis van God? Waarom vinden (traditioneel)gelovige mensen dat je God alleen maar daar kan ontmoeten?
Ik zie God meer in de natuur, als de wind door de bomen, de regen, een zonnige dag, zoemende bijen, fladderende vlinders, bloemen, koeien in de wei, lachende kinderen, in muziek, in stilte, de zee.
Als er een buitenkerk zou zijn die zich niet zou pretenderen als de enige ware, die niet gaat zeggen dat "andere" geloven minder zijn, dat Allah een andere God is, misschien zou ik me daar dan wel bij aansluiten.
En ik ben het met die dominee/priester eens die zegt dat God niet bestaat. God is niet iets, God is een naam die we gegeven hebben aan het alles en aan het niets, waar wij uit voortkomen en weer in terug gaan.
Niet manlijk, niet vrouwlijk, niet tastbaar. God is de tweestrijd en de tegenstellingen in een mens, goed en kwaad, donker en licht...
God is er niet alleen maar als je er in gelooft, als je trouw naar de kerk gaat. God is maar een naam die de mens gegeven heeft aan iets dat geen naam kan dragen omdat aan het alles en het niets geen naam te geven valt.

Amen.
16 sep 2008 - bewerkt op 16 sep 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Buurvrouw
Buurvrouw, vrouw, 43 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende