Iedere dag apenkooi.

God wat had ik vroeger de pest aan gymnastiek..Waar anderen steevast liepen te juichen als het zover was, voelde ik
me altijd als een lam die naar de slachtbank moest.
Touwklimmen bijvoorbeeld, ik kwam nooit verder dan de knoop. Hoe hard ik het ook probeerde. Was ik aan het ploeteren om een centimeter omhoog te komen, hadden sommigen al 3x het plafond aangeraakt. Niet dat ik daar jaloers op was, dat ze zo hoog kwamen. Want ik had toen al een ernstige vorm van hoogtevrees. Vond een diep bord al eng.
Dankzij die hoogtevrees had ik trouwens ook de pest aan het klimrek. Met m'n ogen dicht omhoog en bidden dat ik snel weer beneden stond. Het liefst zonder gebroken ledenmaten.

Één van de weinige dingen die ik wel leuk vond was de apenkooi. Maar dat deden we maar eens per jaar.
Vlak voor de zomervakantie. HET hoogtepunt van het jaar natuurlijk. In dubbel opzicht.
Maar nu doe ik het al dagenlang ; apenkooi. Hier bij mij in de straat. Waar ze nog steeds aan het bouwen zijn.
Natuurlijk moet de bestrating ook meteen gefacelift worden. Nou, het is een FEEST hoor.

Als ik de deur uitstap[EHBO doos, flesje mineraalwater mee] begint het al. Losliggende kabels. Met een effectief boogsprongetje jump ik er overheen.
Ik vervolg mijn weg over wat wiebelige planken. Goed voor het evenwicht, want uitkijken is geboden.
[Voor je het weet, maak je ongewild een flikflak]
Dit omdat ze en passant ook nog wat gaten graven NAAST die planken. Iets met de riolering, vermoed ik.
Oeps, tegenliggers op mijn wankelige pad. Geeft niet, we gooien er een groepsslalom uit.
Zo.. ook weer overleefd..
Nu nog even duiken, springen, vliegen over rondslingerde stenen. Ik schiet al lekker op.

De weg gaat verder over een gedeelte waar de BEELDIGE nieuwe tegels al wel liggen. Antraciet grijs.
Jammer alleen dat ze nog niet 'ingeveegd' zijn en ze dus nog los liggen.
Als je te snel loopt, voelt 't alsof je een kroeg uitloopt waar je iets teveel gezopen hebt. Of dat je op een schip op zee wandelt bij windkracht 10. 'T geeft wel een grappig geluid trouwens. Al met al een bijzondere ervaring wel.
Net wanneer je denkt dat je alle attracties doorlopen hebt, blijk dat ze de straat ervoor OOK maar open hebben gegooid.
Geen plank, geen steen NIETS!. Dobberen door een paar meter zand. En dat alles terwijl je wordt nagekeken door 80 bouwvakkers en stratenmakers. Ik weet niet of het er zoveel zijn, maar iig LIJKT het zo..
Profiel van mijn gympen vol met zand. Ik neem me voor dat ik maandag een tennisracket meeneem, om op
een bevallige manier [ zoals al die, voornamelijk Russische, tennissters dat doen] dat zand eruit te kloppen.
Misschien ook maar zo'n sexy tennisjurkje erbij. Hebben die mannen pas echt iets om naar te kijken.

Kinderen staan met een bal strandvolleybal te spelen. Die houden wel van zo'n grote zandbak.
1 Van hen laat de bal glippen. Ik vang 'm behendig op. Respectvolle blik. Dat zo'n ouwe vrouw DAT nog kan, ik zweer dat
ik het in z'n ogen zie. Maar hé..bij slagbal werd ik altijd als eerste gekozen. Omdat ik alle ballen ving.
Was zo'n beetje het enige waar ik goed in was trouwens.
Maar God wat had ik er verder de pest aan. Gelukkig dat we ieder jaar wel apenkooi deden.
Daar heb ik nu maar mooi profijt van. Was het toch nog nuttig. Die gymnastiek.

nahnah
18 sep 2010 - bewerkt op 18 sep 2010 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van kruidje
kruidje, vrouw, 56 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende