... IK ...

Wie ben ik eigenlijk? Wat is het waar ik over droom? Niemand die het me vertellen kan, zelfs ik weet het nog maar nauwelijks. Ik pas me aan, aan de persoon die jij bent. Ik doe dingen die jij zien wil, ik zeg dingen die je horen wil.
Mijn vriendinnen vinden me altijd vrolijk en lachen om mijn grappen. Maar ben ik wel zo vrolijk als ik me voor doe? Speel ik niet gewoon een rol. Heb ik van mijn leven niet gewoon een spelletje gemaakt waar ik niet zomaar weer uit kan komen. Laat zo min mogelijk zien van wat je echt voelt of denkt… Ik heb van mijn fantasie mijn nachtmerrie gemaakt.
De buren denken dat ik voor de lol met hun hond een rondje ga wandelen, want dat zou me dan toch hun ideale buurvrouw maken. Maar eigenlijk hou ik helemaal niet van honden. Weet niet eens waarom ik ooit heb gezegd van wel. Misschien omdat ik aan voelde dat ze dat horen wilden… maar wat maakt mij dat dan, een leugenaarster?
Mijn ouders denken dat ik gelukkig ben met het leven dat ik leid. Ik heb alles goed geregeld en lijk perfect in ieders ogen. Ik hou van alles en iedereen… tenminste, zo doe ik me voor. Iki hou niet van mijn baan, niet van mijn ouders, niet van mijn woonplaats, niet van mijn kinderen, van niemand om me heen! In werkelijkheid heb ik een klein steen hart met enkel een zacht plekje middenin voor die ene jongen die ik eens bij de supermarkt heb gezien. Zijn grote, blauwe ogen die me aftasten, zijn gebruinde huid voor een deel verstopt onder het witte shirt… de enige van wie ik ooit houden zal is van hem.

Ik keek naar de man die naast me lag… mijn man. Ik draaide me om, mijn rug naar hem toe. Arme stakker. Jij bent net als iedereen anders in mijn leven een spel. Het spel om te overleven.
11 dec 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van mystique
mystique, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende