Ik leef niet in een wereld zonder jou
Na woensdag (7april) voorgoed afscheid te hebben genomen van mijn lieve pap, viel de eerste dag echt zonder hem me erg zwaar.
De afgelopen week hebben we hem nog mogen bezoeken bij het vredehof, maar nu hij gecremeerd is kan dat niet meer.
Dinsdag avond heb ik tegen hem gezegt dat ik hem zou zien in mijn dromen,
en dat klopte..
gisternacht heb ik hem gezien in mijn dromen, gezond en wel! Hij reikte zijn hand naar mij uit en ik hoorde nog zijn woorden; de wonderen zijn de wereld niet uit! of iets in die trant..
In mijn droom heb ik geschreeuwd en gehuild, en zo werd ik ook wakker.
Ik hoopte zo erg dat alles een droom was en dat ik hem beneden op de bank aan zou treffen, en in zijn gezonde armen kon liggen, hem knuffelen en vertellen hoeveel ik van hem hou..
Maar helaas de bank was leeg, zijn plek in zijn bed was leeg.
De hele dag was alles grauw en grijs, en het regende de hele dag door. Zo ook in mijn hart en in mijn hoofd.. Het enige wat ik wilde, is bij mijn vader zijn..
Ik wist niets meer, en heb het gevoel dat ik mezelf opnieuw moet vinden zonder mijn vader..
gisteravond ben ik gaan slapen met de woorden; Morgen schijnt de zon weer..
en dat klopte!
Papa, ik zal voor jou verder leven!
Chels-E, vrouw, 32 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende