the final goodbye..
Dat was het dan..
Tussen M en mij gaat t niet meer..
Mijn familie zal het nooit accepteren en het stiekem afspreken word steeds moeilijker.
We moeten ons erbij neerleggen hoe pijn het ook doet.
We worden beiden hier niet gelukkiger van.
Wel hebben we besloten vrienden te blijven en elkaar te steunen door dik en dun.
We hebben in korte tijd zoveel samen meegemaakt,
Bij hem kan ik mezelf zijn, zoals ik bij niemand anders kan.
Hij heeft me zoveel geleerd, en hij heeft me gesteund in elke moeilijke situatie.
Zonder hem kan ik bijna niet leven, zonder hem ben ik niks.
Maar toch moet ik een deel van hem loslaten.
Dat deel dat wist dat hij de ware is.
Dat kun je niet uitleggen, dat voel je.
Ik herken het bij mn oom en tante, die elkaars ware zijn al vanaf hun 17e.
Het doet pijn om te weten dat de vrouw waar hij ooit mee trouwt, kinderen zal krijgen en een gezin mee zal vormen ik niet ben.
Ik vind het verschrikkelijk, maar het is niet anders.
Onze liefde zal nooit een oprechte kans krijgen.
I'll always love you..
Chels-E, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende