Ik leef nog

Laat ik ook weer eens wat schrijven. Voordat ik moeder was, was ik al van het plannen. Dat is maar goed ook, want er komt nu nog veel meer geplan bij kijken met mevrouw erbij. Ik kan niet meer mijn tas en jas pakken en de deur achter me dicht trekken. Maar dat is helemaal niet erg, dat wist ik dat dat erbij zou komen. Zou alleen wel mooi zijn als ik niet de enige ben die dat doet...

IK ben nu een paar weken weer aan het werk. Ik werk nu drie dagen, Robin heeft een papa dag en mijn stief- en schoonmoeder nemen allebei een dag voor hun rekening. Robin zei na zijn eerste papa dag al dat hij het niet full time zou willen doen. Voor Aurelia was ik het liefst een jaar thuis geweest ook omdat die ontwikkeling zo hard gaat en ik twee oppassen heb die dingen met haar doen die ik zelf wil doen. Dus dat zeg ik dan ook, wacht daar nog even mee. Ze slaapt nog ingebakerd en mijn stiefmoeder was met haar aan het oefenen om om te rollen. Enige dingetje wat ik al drie keer had gezegd, als ze dat zelfstandig kan dan mag ze niet meer ingebakerd slapen en dan kan ik het niet rustig afbouwen. So quit it. Na de derde keer heb ik haar er niet meer over gehoord dat ze dat geoefend hebben.

Maar werk. Ik ben blij dat ik er weer drie dagen in de week uit ben. De weken gaan u weer een stuk sneller. Er is genoeg te doen op werk. Mijn afdeling is van leidinggevende veranderd. Hierdoor is een bij de vorige leidinggevende een functie gekomen die ik heel graag zou willen. Ik kom daarvoor in aanmerking en een andere collega. Echter wil mijn nieuwe leidinggevende het team voorlopig niet opsplitsen. Ik zit daar nu een jaar en ik werk er het een naar langst. Dus dat snap ik ook wel. Hij wil mij meer senior taken gaan geven. Dat is ook leuk om te horen. Wat meer analytisch. Prima. Dat vind ik leuk om te doen. Dus ik heb het vermoede dat die andere functie niet voor mij zal zijn.
Per 1 januari was er een medewerker in ons team gestart die in maart al te horen heeft gekregen dat hij na dit jaarcontract geen nieuw contract meer zou krijgen. Die heeft gewacht totdat ik van verlof terugkwam en die heeft zich afgelopen maandag ziekgemeld. Dus ik denk niet dat we die nog terug zullen zien. Maar we zien het wel.

Aurelia groeit als kool. Ze ontwikkeld zich heel erg snel. Twee weken geleden kreeg ze haar tweede inenting. Toen wilde de arts ook naar haar longen luisteren. Ze pakte alleen bij elke poging de stethoscoop vast. Ze ligt nu ook heel veel te lachen als je lekker met haar bezig bent. De commode is haar safe spot in huis. Als ze daar ligt is ze bijna altijd vrolijk en daar wordt ze weer rustig van. Lekker met de beentjes bewegen en om zich heen kijken. Ze wil ook heel graag zitten. Zelfstandig kan ze dan nog niet en ze mag het nu ook nog niet, dus ik doe het heel kort. Ze wordt wel boos als ik haar niet wil helpen, dat is wel grappig. Als er iets gebeurd waar ze het niet mee eens is dan laat ze het ook heel duidelijk merken.
En nee er komen verder geen foto's online want daar kan ze nu zelf nog niets over zeggen. Als ze straks ouder is dan moet ze het zelf weten, maar voor nu wil ik dat niet.

Fijne avond.