in een stroomversnelling

Het gaat even allemaal wel heel vlug. nog geen week geleden ging mijn grote liefde op zijn knieen en dan vandaag ontdekten we dat ik zwanger ben!!

Natuurlijk zat de kans erin dat ik eens zwanger zou worden, ik ben natuurlijk al een paar maanden gestopt met de pil. maar nu mijn vriend me ten huwelijk had gevraagd, besloot ik dat ik na mijn ongesteldheid weer zou beginnen. Trouwen met een zwangere buik wil ik niet. maargoed, die ongesteldheid bleef uit en vandaag dacht ik: laat me nou toch maar weer eens een test doen. En ja hoor: het woord 'zwanger' verscheen op het digitale venster van de test. Ik wist eigenlijk niet goed hoe ik moest reageren... Ik ben blij, dat wel, maar tegelijk overviel me ook een soort angst. want zijn we hier nou eigenlink wel klaar voor?. Ja, ik denk het wel...

Maar goed, ik ben pas 21, en 22 als de kleine komt. Mijn aanstaande (klinkt goed) al wel 25. Achja, we wonen al een jaar samen en dat gaat goed en tja, ik ken mensen die het financieel slechter hebben dan wij en ook hen lukt het prima een kleine op te voeden dus het zal wel goedkomen. maandag gaan we eerst maar eens samen naar de huisarts... kijken hoe nu verder. Ik vind het superspannend maar kijk er ook wel naar uit. De bruiloft zal in elk geval nog even moeten wachten :-).