inside the big giant head - 11 okt 2006 -

complexiteit of is het simpel :s

Mijn probleem is dat ik altijd goed wil overkomen. Ik heb dan ook een hekel er aan als ik met een bek vol tanden sta wanneer ik iets ongepasts zeg. Nou jah er min of meer uitfloep. Hoe dan ook, het daglicht waar ik in sta moet altijd positief zijn, omdat ik niet van kritiek hou, dat betekent niet dat ik niet kan incasseren. Alhoewel.. ik heb altijd wel een reden om mijn doen en laten uit te leggen. Altijd een maar... maar.. maar.. De een ziet het als verdediging ik zie het als een verklaring.

Tsja.. het positieve daglicht.... Begrepen worden, is het misschien meer. Maar door de blik in de ogen van sommige mensen voel je dat ze jou visie niet begrijpen en soms ook niet accepteren, hoewel hun mond anders beweerd. Soms praat je over bepaalde dingen die je voelt en probeer je ze te verwoorden, wat het allemaal ingewikkelder maakt. Gevoelens zijn erg moeilijk te verwoorden... soms denk je dan gewoon.. als ik je aanraak dan snap je wat ik wat bedoel. Of liever gezegd voel.

Ik heb ook nooit wat te vertellen eigenlijk. Alhoewel de dagen die ik vul toch meestal leuk zijn. Maar sommige mensen kunnen echt hele verhalen vertellen. Daar ben ik soms jaloers op. Omdat wanneer het mij wordt gevraagd, ik geen verhaal weet. Ik vind het niet de moeite waard meestal.. om iets te vertellen.. het zijn meestal dingen waar ik om moet lachen, en die momenten waar je bij moet zijn. En ik kan ook geen moppen vertellen =='. Dat is misschien nog wel het ergste.. Alhoewel.. ik moet het niet van mijn verhalen hebben ofzo... ik ben geen verteller.. Met mij kun je alleen lachen als we bezig zijn, maar niet sociaal op feestjes bijvoorbeeld. Waar iedereen zit te praten met elkaar over van alles, daar moet ik ook bezig zijn wil je enige productiviteit van mijn kant zien. Gewoon een spelletje.. gelukkig gebeurt dat ook.. Het is misschien ook, dat ik het niet bijster interessant vind wat ik vertel. Ik heb het gevoel meestal dat mensen me schaap achtig aan zitten te kijken en het min of meer uit beleefdheid vragen over wat ik nou weer doe met mijn leven. Ik vind dat de meest akeligste praatjes die er zijn.

Ahjah.. dit allemaal in licht van as zaterdag wanneer der een verjaardag gevierd wordt, waarvoor ik ben uitgenodigd en de genodigden die bestaan uit oudklasgenoten, waar ik geen behoefte aan heb om te zien, maar ik vind het weer wel moeilijk om af te zeggen en heb dus wijs nog niets gezegd. De laatste tijd heb ik echt geen zin om dingen te verzinnen.. en zeg ik hoe ik denk. Dus als ik geen zin heb der in, dan zeg ik dat ook. Want meestal wordt er op de feestjes enerzijds meer gezeten en gepraat, dan dat er iets leuks gedaan wordt. Ik moet zeggen dat de feestjes.. van m'n oudoudklasgenoten erg leuk waren tot nu toe.. omdat we der waarschijnlijk niet als pratende zoutzakken zitten. Nou ik denk dat ik eerst ff informeer wat er gaat gebeuren op dat feestje..