Instorten
Soms heb ik het gevoel dat ik het niet zo lang meer vol zal houden. Dat ik in zal storten. En ik weet dat als ik eenmaal ben ingestort, dat ik er niet meer uit zal komen. Dus moet ik me vast houden aan het doel dat ik voor ogen heb. Maar het doel dat duurt maar langer en langer. Ik kan het eind haast niet meer zin. En dat terwijl het eigenlijk juist wel dichterbij komt. Maar ik ben zo moe. Zo moe van al het vechten al het wachten. Ik wil nu verder gaan met mijn leven, maar het lukt me niet alleen. Zo nou, klinkt ook weer lekker zwak. God jezus. Waarom ben ik toch zo zwak. Als ik morgen wakker word (als is sowieso al ga slapen) dan ben ik sterk. En laat ik nooit meer iets blijken van zwakte. Zal ik dat met mezelf afspreken? Nee, doe maar niet, want ik weet nu al dat ik dan nog meer zal falen.
Boekje, vrouw, 35 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende