ave,
normaal besteed ik er weinig ''aandacht'' aan,
ik weet dan ook niet ''hoe'' of van ''waar'' het komt,
maar het is er, het gevoel van irritatie....
ik ben altijd geweest van ''leef en laat leven'',
''iedereen is bijzonder en mooi op zijn manier''...maar als ik bepaalde ''mensen'' zie,spreek,
of hier verhalen en de ''rellen'' lees,
laat ik toch even een diepe,diepe zucht *zucht*
en sla ik mezelf op de voorhoofd *pats*...
want wat is er zo''bijzonder'' of ''mooi'' aan jezelf te bewerken met bijvoorbeeld een prei van onderen ,
en zo dom te zijn om het te delen,
(oke,inderdaad het is aandacht vragen''tea rat'' ,maar dan nog!!)
en wat is er zo bijzonder om elkaar te proberen laten vallen met woorden,
of gelijk te halen, of nog erger aandacht te vragen en negativiteit te verspreiden ...
niets, helemaal niets is daar ''mooi'' aan...
en dat irriteert me...
voor nu even althans...
ach mijn winter depressie zal wel voor mij spreken,
ik heb zo veel behoefte aan ''mooie'' dingen...
misschien moet ik even een klein pauze nemen van mijn digitale dagboek,
of althans van ''andermans verhalen''
zo dat ik alles weer wat ''positiever'' kan gaan zien...
dat ik weer kan lachen om dit soort dingen,
faithfully yours
the tearat