jij.
je hebt iets in me geraakt. iets wat ik jaren niet gevoeld heb. het liefst wil ik schreeuwen, huilen, en op de eerste de beste trein in jouw richting stappen. vandaag heb ik voor het eerst in jaren flink gehuild. vanaf het eerste moment dat ik je verhalen las voelde ik me verplicht je te helpen. toen je jezelf weer had gesneden wist ik dat meteen. midden in de nacht werd ik gillend wakker omdat ik dat droomde. en het deed me pijn. ik haal alles uit de kast. en stukje bij beetje ga je vooruit. maar het sloopt me. ik maak me zorgen, dag in dag uit. als ik op de trein kon stappen om je op te zoeken dan deed ik dat. in RL help je nou eenmaal makkelijker. maar het word de laatste tijd echt erg. ik heb dagelijks nachtmerries. en sinds kort snijd ik mezelf in mijn slaap. ik begin sws krankzinnig te worden. ik zie geesten, overal. mijn vader die haat me . het is hier onmogeliijk leven onderhand. maar toch denk ik alleen aan jou. en dan zie ik je PF voor me. en dan voel ik me helemaal kut. ik ben verliefd geworden op een foto. op iets wat ik niet kan vasthouden. niet kan troosten. niet gelukkig maken. niet ken. ik ben een sukkel.
MadDog, man, 27 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende