Jouw blik

Ik voel hem nog branden.
Zo dichtbij. Jouw lichaam bij de mijne.
Mij vastklemmend en me het zwijgen opleggen.
Ouders dichtbij maar zeggen geen woord meer na gezegd te hebben dat ik normaal tegen je moet doen.

Je blijft me aankijken. Ik kan je niet aankijken.
Wegkijkend voel ik je kijken en ik haat het.
Ik haat het verschrikkelijk. Ik voel me laag.
Gekwetst, klein en machteloos.

Jouw blik is een rotte, vervelende kijk met je ogen
je blijft me aankijken, me volgen
en god wat vind je het leuk
wat geniet je er van

Kijk verdomme niet zo naar me
ik ben een mens en die hoor je niet aan te staren
ik ben geen lustopject, geen ding, ik ben ik

Eikel. Hoe kan ik ooit een verhoogde eigenwaarde krijgen als jij me zo behandeld
Jouw blik zorgt voor onzekerheid, angst, verdriet en een gevoel van onraad
Ik wil er voor vluchten maar het wonen in één huis maakt dat onmogelijk

Rot op, alsjeblieft. Ga weg.
Laat mij zitten en lopen waar ik ben en blijf met je tengels van me af.

Laat me met rust.
Blijf van me af.
Met je handen
maar ook
met die gore blik

14 jun 2010 - meld ongepast verhaal

Past&Today, vrouw, 33 jaar

Librana maandag 14 juni 2010 22:53
Schokkend..
kruidje maandag 14 juni 2010 22:54
...Ik zwijg veelzeggend. Je weet wel wat ik zou willen zeggen..

Veel hartjes voor jou.
-Lisa maandag 14 juni 2010 22:55
*M* maandag 14 juni 2010 23:04
Verschrikkelijk voor je.
flinder (opgeheven op 22-03-2024) dinsdag 15 juni 2010 07:46
maxim (opgeheven op 26-1-2011) dinsdag 15 juni 2010 09:18
Ik snap dat het heel moeilijk voor je is om het je ouders te vertellen, misschien kan je er voor zorgen dat hij (jullie eigenlijk) betrapt worden... dan is alles meteen duidelijk en gelooft iedereen je....

Hij heeft jou inmiddels zo onder de duim ,dat hij zo zeker is van zijn zaak, dat hij het gewoon doet als je ouders in de nuurt zijn.

lieverd, zoek hulp ! school, de buren, familie, politie, hyves , hier maak niet uit , hulp zal je krijgen
TinkeldinG dinsdag 15 juni 2010 11:00
Idem als mijn voorganger.

Het is al zo lang bezig & ik weet niet hoe lang hij nog bij jullie blijft wonen?
Maar zo kan het echt niet verder... Ik wil niet meer deze verhaaltjes van
jou lezen, ik wil zien dat je gelukkig bent en niet bang hoeft te zijn...

Misschien is het niet zo makkelijk als het lijkt, maar ik denk toch dat er
dringend iets moet veranderen, dat er hulp gezocht moet worden...
MySundown dinsdag 15 juni 2010 12:54
Verschrikkelijk !

*Dikke knuffel voor jou*

O 17 dec 2019 De blaadjes zijn verdwenen
O 21 nov 2019 Drie blaadjes aan de boom ( 5 )
O 17 sep 2019 Lievelings ( 2 )
O 13 sep 2019 Verdwijn eens uit mijn hoofd ( 2 )
O 29 aug 2019 'Moet jij niet een keer een boek schrijven?' ( 2 )
O 29 aug 2019 'Hij wel' ( 2 )
O 28 dec 2018 De middag die ik probeerde uit te stellen ( 3 )
O 28 dec 2018 Spanning en emoties met enorme vermoeidheid
O 23 dec 2018 Hét moment waar ik zoveel jaren tegen op zag ( 2 )
O 26 okt 2018 De stap zetten is te... moeilijk? ( 1 )
O 02 okt 2018 Liedjes van toen ik ze nodig had ( 2 )
O 30 aug 2018 Update van de ups en downs ( 1 )
O 22 jan 2018 Ironisch ( 1 )
O 25 okt 2017 #Metoo ( 3 )
O 10 sep 2017 Besef... ( 1 )

vorige volgende