Kanker..

Daar staat ze dan op het schoolplein,
Niemand staat bij der, ze voelt zich niet fijn
Een naar gevoel, maar dat is ze wel gewent
''dat komt omdat je anders bent''
Niemand wil met haar spelen
en in je eentje elke dag zandkasteeltjes bouwen gaat ook vervelen
Terug in de klas verteld juf een verhaal
Over een meisje die ziek is en daarom ook kaal
Ze voelt 19 paar oogjes naar haar toe draaien
Kon dit gevoel maar als de wind met de blaadjes wegwaaien
''Het meisje heeft een ziekte die kanker heeft''
Juf; 'Kanker wat is dat? Is er iemand die dat weet?'
Het blijf dood en dood stil
'Is er iemand die dat vertellen wil?'
Aangekeken en aangestaard voelt het meisje zich weer
Onzeker en zachtjes zegt het kleintje; 'Juf ik weet het allemaal niet meer'
Na even na te denken zegt ze; 'Je haren gaan dan gewoon weg en het doet pijn; maar niet zoveel.'
Met grote ogen kijken en luisteren de kindjes naar het meisje met een brok ik haar keel.
'Goedzo!' beloont juf haar.
'Heel goed dat is helemaal waar.'
Een klein lichtje gaat in haar ogen stralen.
Later komt mama haar van school halen
Op de weg lopend terug naar huis denkt ze aan die dag
Daardoor komt er een twinkeling in haar ogen en een lieve lach.
éen stoeltje blijft de volgende dag leeg in de klas,
De kinderen kijken verbaasd en merken iets, Juf zegt; 'Pak allemaal maar je tas.'
Als de kinderen zitten rolt er een traan over jufs want
De kinderen kijken nu erg geschrokken en bang.
Ze wil met de kindjes praten maar het lukt niet.
Dan roept er een jochie; 'Heeft haar mama nu veel verdriet?'
'Natuurlijk niet dommertje, ze is bij de sterren in de lucht!'
Ze voelt een brok in haar keel en juf slaat een diepe zucht.
16 apr 2008 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van ;DOExRUIG
;DOExRUIG, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende