Kerst- en Nieuwjaarswensen
De laatste jaren maak ik behoorlijk wat werk van mijn Kerst- en Nieuwjaarswens.
Het eerste deel, het creatieve, is het leukste. Daarna volgt een soort verbetenheid om ze toch allemaal af te krijgen (zo tegen de 60). En na Sinterklaas wordt het altijd pezen. Waarom ik het doe? Ten eerste hoop ik natuurlijk dat de ontvangers er blij mee zijn (als een soort van klein cadeautje). En stiekem hoop ik ook dat ze het zo leuk vinden dat ze hem bewaren. Uit de positieve reacties merk ik ook wel dat dat gedaan wordt; ik krijg vaak foto's van de hele reeks. Verder hoop ik ook een beetje dat als ik er maar genoeg maak er ooit, als ik er allang niet meer ben, toch nog iets van me ergens rondzwerft. Wie weet zijn het dan zelfs "collectors items" geworden. IJdele hoop, maar erover dromen blijft leuk... Het is in ieder geval een goede "vingeroefening" van iets waarvan ik hoop ooit een beetje in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien.
Van ongeveer de helft van de ontvangers krijg ik een kaart terug. Sommige sturen me een extra mooie, dat vind ik super leuk. Maar van sommigen hoor ik al jaren niets. Via, via soms, maar niet van de ontvanger zelf. Ik vraag me elk jaar af of ik die personen toch nog iets zal sturen, uiteindelijk doe ik het dan toch maar weer wel. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet zulke goede ontvangers, dat wil niet zeggen dat ze het niet leuk vinden, houd ik me dan maar voor...
De helft van mijn ontvangers "doet" dus niet meer aan kerstkaarten. Een deel stuurt wel een (gejat) filmpje via Facebook of WhatsApp maar dat vind ik zo flauw en onpersoonlijk! Ik reageer er zelden op. Weer een ander deel stuurt wel een persoonlijk berichtje via Facebook, WhatsApp of de mail. Dan krijg je soms wat vreemde reacties zoals: "Blijft voor mij niet te bevatten hoe je dit prutswerk voor mekaar krijgt." (Toch maar even gevraagd of hij geen "priegelwerk" bedoelde wat inderdaad het geval was, hogeschool priegelwerk, werd er snel verbeterd). Maar goed, toch leuk te horen dat het gewaardeerd wordt.
Dan is er nog een deel dat het een goed idee vind om je op te bellen...
Omdat het zoals gezegd nogal wat werk is, heeft mijn huishouden er de weken voor de kerst onder te lijden. Met mijn ADD heb ik nou eenmaal wat moeite met overzicht, planning/tijdsinschatting en omschakelen. Zijn mijn kerst/nieuwjaarswensen eenmaal de deur uit, dan moet ik een inhaalslag maken. Het is toch veel leuker als je met de kerst in een enigszins gezellig huis zit, met als het kan wat kerstversiering, en niet in een troosteloze bende. De kerstdiners zijn als gebruikelijk ook mijn pakkie-an, dus daar gaat ook wel wat voorbereiding aan vooraf.
Dan gaan er ineens allerlei mensen bellen voor een gezellig praatje. Ten eerste staat mijn hoofd er dan helemaal niet naar en ten tweede heb ik daar dan eigenlijk ook helemaal geen tijd voor. Het worden bovendien toch vaak ongemakkelijke gesprekken. Zo kreeg ik gisteren nog te horen toen ik trots vertelde dat ik er wel 60 gemaakt had: "Zo hé, heb je niks beters te doen!" Zucht, gelijk een domper. (Ik heb inderdaad "niks beters" te doen behalve mijn huishouden, dat is niet omdat ik dat nou zo leuk vind maar dat is een ander verhaal,) Het is niet de eerste keer dat ik het hoor, maar op dat moment vraag ik me toch even af waar ik het allemaal voor doe.
Zou ik volgend jaar een hint kunnen geven dat ik het eigenlijk het leukst vind om post terug te ontvangen? Of mag je geen "eisen stellen" aan wat je mogelijkerwijs zou kunnen terug verwachten. Ik vind het wel het overwegen waard...
Het eerste deel, het creatieve, is het leukste. Daarna volgt een soort verbetenheid om ze toch allemaal af te krijgen (zo tegen de 60). En na Sinterklaas wordt het altijd pezen. Waarom ik het doe? Ten eerste hoop ik natuurlijk dat de ontvangers er blij mee zijn (als een soort van klein cadeautje). En stiekem hoop ik ook dat ze het zo leuk vinden dat ze hem bewaren. Uit de positieve reacties merk ik ook wel dat dat gedaan wordt; ik krijg vaak foto's van de hele reeks. Verder hoop ik ook een beetje dat als ik er maar genoeg maak er ooit, als ik er allang niet meer ben, toch nog iets van me ergens rondzwerft. Wie weet zijn het dan zelfs "collectors items" geworden. IJdele hoop, maar erover dromen blijft leuk... Het is in ieder geval een goede "vingeroefening" van iets waarvan ik hoop ooit een beetje in mijn levensonderhoud te kunnen voorzien.
Van ongeveer de helft van de ontvangers krijg ik een kaart terug. Sommige sturen me een extra mooie, dat vind ik super leuk. Maar van sommigen hoor ik al jaren niets. Via, via soms, maar niet van de ontvanger zelf. Ik vraag me elk jaar af of ik die personen toch nog iets zal sturen, uiteindelijk doe ik het dan toch maar weer wel. Sommige mensen zijn nou eenmaal niet zulke goede ontvangers, dat wil niet zeggen dat ze het niet leuk vinden, houd ik me dan maar voor...
De helft van mijn ontvangers "doet" dus niet meer aan kerstkaarten. Een deel stuurt wel een (gejat) filmpje via Facebook of WhatsApp maar dat vind ik zo flauw en onpersoonlijk! Ik reageer er zelden op. Weer een ander deel stuurt wel een persoonlijk berichtje via Facebook, WhatsApp of de mail. Dan krijg je soms wat vreemde reacties zoals: "Blijft voor mij niet te bevatten hoe je dit prutswerk voor mekaar krijgt." (Toch maar even gevraagd of hij geen "priegelwerk" bedoelde wat inderdaad het geval was, hogeschool priegelwerk, werd er snel verbeterd). Maar goed, toch leuk te horen dat het gewaardeerd wordt.
Dan is er nog een deel dat het een goed idee vind om je op te bellen...
Omdat het zoals gezegd nogal wat werk is, heeft mijn huishouden er de weken voor de kerst onder te lijden. Met mijn ADD heb ik nou eenmaal wat moeite met overzicht, planning/tijdsinschatting en omschakelen. Zijn mijn kerst/nieuwjaarswensen eenmaal de deur uit, dan moet ik een inhaalslag maken. Het is toch veel leuker als je met de kerst in een enigszins gezellig huis zit, met als het kan wat kerstversiering, en niet in een troosteloze bende. De kerstdiners zijn als gebruikelijk ook mijn pakkie-an, dus daar gaat ook wel wat voorbereiding aan vooraf.
Dan gaan er ineens allerlei mensen bellen voor een gezellig praatje. Ten eerste staat mijn hoofd er dan helemaal niet naar en ten tweede heb ik daar dan eigenlijk ook helemaal geen tijd voor. Het worden bovendien toch vaak ongemakkelijke gesprekken. Zo kreeg ik gisteren nog te horen toen ik trots vertelde dat ik er wel 60 gemaakt had: "Zo hé, heb je niks beters te doen!" Zucht, gelijk een domper. (Ik heb inderdaad "niks beters" te doen behalve mijn huishouden, dat is niet omdat ik dat nou zo leuk vind maar dat is een ander verhaal,) Het is niet de eerste keer dat ik het hoor, maar op dat moment vraag ik me toch even af waar ik het allemaal voor doe.
Zou ik volgend jaar een hint kunnen geven dat ik het eigenlijk het leukst vind om post terug te ontvangen? Of mag je geen "eisen stellen" aan wat je mogelijkerwijs zou kunnen terug verwachten. Ik vind het wel het overwegen waard...
25 dec 2021
- meld ongepast verhaal
-
Strigiformes
zaterdag 25 december 2021 09:21
Laatst had ik een vriendin over de vloer die grofweg hetzelfde zei als jij. Ze maakt ieder jaar veel werk van de kerstkaarten en was een beetje verbolgen over dat ze van sommige mensen alleen een appje kreeg om te bedanken en geen kaart terug. Ze overwoog om de mensen die niks terug stuurden (of alleen een appje) voortaan ook niks meer te sturen, want voor wat hoort wat.
Om eerlijk te zijn schrok ik daar een beetje van, persoonlijk stuur ik zelf kaarten omdat ik weet hoe leuk mensen het vinden om post te ontvangen. Niet omdat ik per se iets terug wil, hoe leuk ik dat zelf ook vind.
Mijn bescheiden antwoord op de vraag die je aan het einde van je verhaalt stelt: als je het belangrijk vindt om post terug te krijgen staat het je uiteraard vrij om tegen mensen te zeggen hoezeer je dat waardeert. Kan impliciet of expliciet, serieus of met een grapje, net wat je fijn vindt. Maar realiseer je dat mensen hier verschillend in kunnen staan en zelfs een beetje afgeschrikt kunnen worden. Ikzelf overwoog bovenstaande vriendin geen kaart te sturen omdat ik niet het gevoel wil hebben dat te moeten. Ik werd dus opstandig van haar behoefte om post te ontvangen, terwijl ik anders geen seconde getwijfeld zou hebben haar een kaart te sturen.
Hoe dan ook: fijne feestdagen
en weet dat de moeite die je steekt in je wensen vast en zeker gewaardeerd worden. -
Intarsia
zaterdag 25 december 2021 16:38
@Strigiformes:Allereerst dank je wel voor je antwoord en jij ook fijne dagen!
"Voort wat, hoort wat" klinkt wat cru, zeker als de ontvanger nergens om gevraagd heeft. Toch kan ik me inleven in de teleurstelling die ze voelt als mensen niet reageren. Die voel ik zelf ook wel, ik zal er niet om liegen. Het voelt toch een beetje als gebrek aan empathie van de ontvanger, maar tegelijkertijd ben ik het dan die mezelf die teleurstelling aandoet realiseer ik me, dan. Misschien dat die tweestrijd er ooit voor gaat zorgen dat ik het het allemaal niet meer waard vind of misschien wordt ik er ooit onverschillig voor. Er zijn nu gelukkig nog genoeg redenen om er wel mee door te gaan.
Het gaat mij eigenlijk in mijn vraag om het bellen van mensen. Misschien komt het omdat ik niet met telefoon ben opgegroeid (tot mijn 24e) en bij wijlen zelfs telefoonvrees heb. Ik ervaar telefoneren gewoon als erg ... tja, wat is het goede woord; invasief? Dat is nog wel eens een "leuk" onderwerp om een dagboekpagina aan te wijden... -
PrankDemon
maandag 27 december 2021 05:35
Tip van mij. Belt iemand je en komt het niet uit om wat voor een reden dan ook? Lekker niet opnemen en terugbellen wanneer het jou uitkomt. Scheelt je heel veel frustratie. Je bent geen slaaf van je telefoon. Of zoals ik graag tegen mijn gefrustreerde betere helft zeg als ik weer eens niet opnam omdat mijn telefoon op stil stond en ik dat ding nou eenmaal niet 24/7 in handen heb: ik heb dat ding om te bellen, niet om bereikbaar te zijn.
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 03 okt 2021 Cumbre Vieja
- O 23 sep 2021 Als je ziel pijn doet. ( 2 )
- O 15 sep 2021 Eelco Alta ( 2 )
- O 12 sep 2021 Du mos participere
- O 25 sep 2019 Het leven.
- O 20 aug 2019 Ik vind het heel erg wat je gedaan hebt. ( 1 )
- O 09 mei 2018 De moeite waard
- O 18 apr 2018 Eros en Agape ( 2 )
- O 16 feb 2018 Alles of niets
- O 26 jan 2018 Phoenix
- O 21 jan 2018 Wild paard ( 1 )
- O 20 jan 2018 Ik mis je.
- O 19 jan 2018 Jaloezilla ( 2 )
- O 18 jan 2018 Waarom