Ik vind het heel erg wat je gedaan hebt.
Ik vind het heel erg wat je gedaan hebt.
Voor de eerste keer in al onze jaren vriendschap heb ik je een keer echt om je hulp gevraagd voor iets waar ik erg tegen op zag. Jij die altijd de romantische superheld voor de zwakkeren probeert uit te hangen en zichzelf daarbij altijd voorbij lijkt te galopperen. Het is niet mijn gewoonte hulp te vragen, sterker nog; ik vind dat moeilijk en dat weet je best. Het wat ook geen egoïstische vraag, je had er veel plezier aan kunnen beleven en had een unieke ervaring voor je kunnen zijn. Tot mijn opluchting reageerde je enthousiast en je zou van alles regelen, ik was erg blij dat je mee zou gaan.
Maar concreet regelde je niets en maakte met anderen afspraken waarvan je later zei dat je er niet onderuit kon. Ik begreep niet waarom je de afspraak die je met mij gemaakt had dan geen prioriteit gegeven had, maar ik probeerde me er overheen te zetten en we kwamen samen tot een mogelijke oplossing. Je zou het me de volgende dag laten weten of het gelukt was.
Maar er kwam geen telefoontje, geen berichtje via Whatsapp, E-mail, messenger, of de post. Tot de dag van vandaag, helemaal niets… Niet communiceren, niet open en eerlijk van je laten horen maar voor de makkelijkste optie kiezen; gewoon helemaal niets doen en het op zijn beloop laten. Het doet mij meer verdriet dan wat dan ook. Alsof ik het niet waard ben.
Al eerder is me dit met iemand in een soortgelijke situatie overkomen. Het maakt het dit keer nog een graadje erger omdat ik toenmaals bij jou mijn hart heb gelucht heb en je dus wel degelijk weet hoe erg me dit raakt. Onbegrijpelijk dat uitgerekend jij, lafhartigheid boven eerlijkheid hebt verkozen en dat blijkbaar voor jezelf kunt goedpraten. Jij, die als een moraalridder op Facebook eerlijkheid loopt te prediken en die ik als mijn beste vriend beschouwde.
Ik ben diep, diep teleurgesteld…
Intarsia, vrouw, 52 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende