kerstverhaal--> France
Na aanleiding van france suggestie
Kest
Met familie
Met vrienden
Een en al gezelligheid....
Blablabla
Niet dus. Pure onzin, leugens.
Kerst betekend opgescheept zitten met de schoonfamilie. Schoonvader lief die mijn o zo schone huis in een keer weet te verknoeien door zijn stinkende sigaar op te steken. Schoonmoeder lief die zich na mijn "doe alsof je thuis bent" het daadwerkelijk lijkt aan te nemen! Het is toch van de gekke. Ze doet alsof ze thuis is! Iedereen weet dat als men zegt "doe alsof je thuis bent" ze niet daadwerkelijk bedoelen doe alsof je thuis bent...
Maar daar trekt mijn schoonmoeder niks van aan hoor.
Nee, mijn schoonmoeder niet
Mijn schoonmoeder knuffeld allereerst mijn kinderen dood, vervolgens verteld ze mijn man dat hij maar eens lekker moet gaan zitten (hij doet al zoveel voegt ze er aantoe) en vervolgens kijkt ze mij vragend aan?
"Wilt u iets te drinken?" Komt er met benepen stem uit.
"Graag kind, thee voor mij, en voor vader zonder suiker. Hij is op dieet"
"aha"
Terwijl ik thee klaarmaak, de thee die ik speciaal koop wanneer schoonvader en -moeder in huis komen omdat ze (ZIJ beter gezegd) andere niet blieven.
Na de thee opgedient te hebben moet ik gedwongen plaatsnemen
"Goh, zo gezellig altijd die kerstdagen" Meld mijn schoonmoeder
Schoonvader lurkt nog eens aan zijn sigaar, de kinderen vragen of ze in de andere kamer tv mogen kijken, en mijn man....ja mijn man...zit.
Nauwelijks heeft de thee de tijd gekregen af te koelen of mijn schoonmoeder vraagt; "hoe staat het met het eten?"
"Hoezo" antwoord ik iets te snel en te pinnig. "ik bedoel, waarom vraagt u dat?"
"ze bedoelt natuurlijk dat ik hier op mijn luie reet zit te niksen, terwijl ik eigenlijk voor haar eten moet zorgen"
Vermoeit sta ik op en na een uur in de keuken te zwoegen vraag ik aan mijn man of hij even een handje zou willen helpen met klaarmaken van de groente.
Gelijk springt mijn schoonmoeder erop. "Kind toch! Dat is toch vrouwenwerk, en ze staat op en komt naar de keuken" Helaas voor mij heeft mijn moeder vaak last van 'vermoeide' voeten en na 10 minten is mijn 'hulp'(in hoeverre je aanwijzingen in plaats van een helpende hand hulp kunt noemen) weer verdwenen naar de woonkamer
"Misschien moet ik.... (en probeer met een moordlustig plan te komen)...nee, mijn kinderen moeten het goede voorbeeld krijgen"
Lonk, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende